Μάγια Αγγέλου
«Επιτυχία είναι να σ’ αρέσει ο εαυτός σου, να σ’ αρέσει αυτό που κάνεις και να σ’ αρέσει ο τρόπος που το κάνεις»
Η σημαντική αυτή λογοτεχνική μορφή γεννήθηκε ως Marguerite Johnson στις 4 Απριλίου το 1928 στο St. Louis του Missouri. Το Μάγια Αγγέλου ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο, το οποίο υιοθέτησε μετά τον γάμο της το 1951 με τον Ελληνα ηλεκτρολόγο και τέως ναυτικό Αναστάσιο Αγγέλου. Ο γάμος τους έληξε το 1954 όμως εκείνη αποφάσισε να κρατήσει το επίθετό του.
Συγγραφέας, ηθοποιός, ποιήτρια, ακτιβίστρια, στέλεχος της Αμερικανικής Κίνησης για τα πολιτικά δικαιώματα, καθηγήτρια πανεπιστημίου, η οποία ανέδειξε την "πραγματικότητα του να είναι κανείς Αφρικανικής καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγινε μια από τις πιο σημαντικές πνευματικές φωνές στη σύγχρονη Αμερική, έχοντας κερδίσει τον σεβασμό όλων. Παρόλα αυτά, οι σελίδες της ζωής της δεν γράφτηκαν με φωτείνα γράμματα, αλλά με λασπωμένες λέξεις. Είχε μια ασυνήθιστη ποικιλία από εμπειρίες, οι οποίες αντί να την καταβάλουν την οδηγούσαν όλο και πιο κοντά στην τέχνη και σε μια δημιουργική ζωή.
Η ζωή γουστάρει να τη βουτάνε από το πέτο και να της λένε: «είμαι μαζί σου μικρή μου, φύγαμε». Και εκείνη το έκανε. Τη βούτηξε και την κρατούσε έτσι μέχρι το τέλος της. Μια ζωή που της επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις, τραυματικές εμπειρίες και εμπόδια που έγιναν τα δικά της μαθήματα και αργότερα τα διδάγματα της στους άλλους.
Όταν ήταν 8 χρονών βιάστηκε από τον φίλο της μητέρας της. Οταν κατέθεσε εναντίον του βιαστή της εκείνος βρέθηκε νεκρός, προφανώς δολοφονημένος από τους συγγενείς της. Για πέντε ολόκληρα χρόνια παρέμεινε σιωπηλή, πιστεύοντας πως η «φωνή της» τον σκότωσε μέσω της εξομολόγησής της. Εκείνο το διάστημα έμαθε να ακούει και να παρακολουθεί τους ανθρώπους και να καλλιεργεί την φαντασία της. Κάπως έτσι, μέσα από τις στάχτες της σιωπής της, γεννήθηκαν όμορφες λέξεις και μια φωνή που πλέον είχε αποκτήσει καινούργια δύναμη.
«Ζήτα αυτό που θέλεις και να είσαι προετοιμασμένος να το αποκτήσεις.» Εκείνη ζήτησε ό,τι ήθελε. Και όχι μόνο το ζήτησε αλλά το διεκδίκησε με όλη της την ψυχή.
Μετά τη μετακίνηση στο Σαν Φρανσίσκο με τη μητέρα και τον αδελφό της το 1940, ξεκίνησε μαθήματα χορού και έκανε οντισιόν για να μπει στο επαγγελματικό θέατρο. Όμως η γέννηση του γιου της σε ηλικία 16 ετών, ήρθε να σταματήσει αυτά της τα σχέδια. Μετακόμισε στο Σαν Ντιέγκο, εργάστηκε ως σερβιτόρα σε κακόφημα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης και χόρευε σε στριπ κλαμπ.
«Το θάρρος είναι το πιο σημαντικό από όλα τα προσόντα, γιατί χωρίς θάρρος δεν μπορείς να χρησιμοποιείς με συνέπεια κανένα άλλο προσόν.»
Το 1959, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, έκανε φιλίες με διακεκριμένους συγγραφείς του Χάρλεμ, και ασχολήθηκε ενεργά με το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα. Το 1961, έφυγε για την Αίγυπτο με τον τότε σύντροφό της και δούλεψε για τον αραβικό Observer. Αφού χώρισε με το φίλο της, κατευθύνθηκε προς την Γκάνα, όπου ο γιος της τραυματίστηκε σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Και ενώ είχε αναλάβει τη φροντίδα του στην Γκάνα, έπιασε δουλειά στο ειδησεογραφικό πρακτορείο African Review και έμεινε τελικά εκεί. Εκείνα τα χρόνια ήταν που ξετυλίχθηκε η χαρισματική προσωπικότητα της και ωρίμασε η πένα της. Δημοσίευσε της αυτοβιογραφίας της, ξεκινώντας με το «I Know Why the Caged Bird Sings».
H τελευταία συμβουλή της Μάγιας Αγγέλου στην ανθρωπότητα θα μπορούσε ίσως να είναι το τελευταίο της tweet, στις 23 Μαΐου 2014: «Ακούστε τον εαυτό σας και, σε αυτή την ησυχία, μπορεί να ακούσετε τη φωνή του Θεού». Ήταν 86 ετών όταν βρέθηκε νεκρή από την οικονόμο της στις 28 Μαΐου 2014.
Εγώ προσωπικά αγαπώ τα αποφθέγματα. Θεωρώ πως είναι μια μορφή συμπτυγμένης γνώσης και ενέργειας μέσα σε λίγες λέξεις. Όταν ήμουν παιδί είχα κολλήμενα χαρτάκια στο γραφείο μου. Τώρα τα χαρτάκια γίναν κάρτες και κοσμούν τους τοίχους μου. Εκείνο που βλέπω πρώτο κάθε πρωί είναι το εξής «Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι.» Η Μάγια Αγγέλου με συντροφεύει με τις λέξεις της χρόνια τώρα.
Παραθέτω τα δικά μου αγαπημένα.
«Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.»
«Δεν πρέπει ποτέ να κάνεις πρώτη σου προτεραιότητα κάποιον που σε βλέπει απλά σαν μια εναλλακτική λύση.»
«Αν εγώ δεν είμαι καλός με τον εαυτό μου, πώς μπορώ να περιμένω να είναι οι άλλοι καλοί μαζί μου;»
«Δεν είναι δυνατό να ξοδέψεις όλη σου τη δημιουργικότητα. Όσο περισσότερη χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη έχεις.»
«Όλα τα μεγάλα επιτεύγματα απαιτούν χρόνο.»
«Επιτυχία είναι να σ’ αρέσει ο εαυτός σου, να σ’ αρέσει αυτό που κάνεις και να σ’ αρέσει ο τρόπος που το κάνεις»
Η σημαντική αυτή λογοτεχνική μορφή γεννήθηκε ως Marguerite Johnson στις 4 Απριλίου το 1928 στο St. Louis του Missouri. Το Μάγια Αγγέλου ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο, το οποίο υιοθέτησε μετά τον γάμο της το 1951 με τον Ελληνα ηλεκτρολόγο και τέως ναυτικό Αναστάσιο Αγγέλου. Ο γάμος τους έληξε το 1954 όμως εκείνη αποφάσισε να κρατήσει το επίθετό του.
Συγγραφέας, ηθοποιός, ποιήτρια, ακτιβίστρια, στέλεχος της Αμερικανικής Κίνησης για τα πολιτικά δικαιώματα, καθηγήτρια πανεπιστημίου, η οποία ανέδειξε την "πραγματικότητα του να είναι κανείς Αφρικανικής καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έγινε μια από τις πιο σημαντικές πνευματικές φωνές στη σύγχρονη Αμερική, έχοντας κερδίσει τον σεβασμό όλων. Παρόλα αυτά, οι σελίδες της ζωής της δεν γράφτηκαν με φωτείνα γράμματα, αλλά με λασπωμένες λέξεις. Είχε μια ασυνήθιστη ποικιλία από εμπειρίες, οι οποίες αντί να την καταβάλουν την οδηγούσαν όλο και πιο κοντά στην τέχνη και σε μια δημιουργική ζωή.
Η ζωή γουστάρει να τη βουτάνε από το πέτο και να της λένε: «είμαι μαζί σου μικρή μου, φύγαμε». Και εκείνη το έκανε. Τη βούτηξε και την κρατούσε έτσι μέχρι το τέλος της. Μια ζωή που της επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις, τραυματικές εμπειρίες και εμπόδια που έγιναν τα δικά της μαθήματα και αργότερα τα διδάγματα της στους άλλους.
Όταν ήταν 8 χρονών βιάστηκε από τον φίλο της μητέρας της. Οταν κατέθεσε εναντίον του βιαστή της εκείνος βρέθηκε νεκρός, προφανώς δολοφονημένος από τους συγγενείς της. Για πέντε ολόκληρα χρόνια παρέμεινε σιωπηλή, πιστεύοντας πως η «φωνή της» τον σκότωσε μέσω της εξομολόγησής της. Εκείνο το διάστημα έμαθε να ακούει και να παρακολουθεί τους ανθρώπους και να καλλιεργεί την φαντασία της. Κάπως έτσι, μέσα από τις στάχτες της σιωπής της, γεννήθηκαν όμορφες λέξεις και μια φωνή που πλέον είχε αποκτήσει καινούργια δύναμη.
«Ζήτα αυτό που θέλεις και να είσαι προετοιμασμένος να το αποκτήσεις.» Εκείνη ζήτησε ό,τι ήθελε. Και όχι μόνο το ζήτησε αλλά το διεκδίκησε με όλη της την ψυχή.
Μετά τη μετακίνηση στο Σαν Φρανσίσκο με τη μητέρα και τον αδελφό της το 1940, ξεκίνησε μαθήματα χορού και έκανε οντισιόν για να μπει στο επαγγελματικό θέατρο. Όμως η γέννηση του γιου της σε ηλικία 16 ετών, ήρθε να σταματήσει αυτά της τα σχέδια. Μετακόμισε στο Σαν Ντιέγκο, εργάστηκε ως σερβιτόρα σε κακόφημα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης και χόρευε σε στριπ κλαμπ.
«Το θάρρος είναι το πιο σημαντικό από όλα τα προσόντα, γιατί χωρίς θάρρος δεν μπορείς να χρησιμοποιείς με συνέπεια κανένα άλλο προσόν.»
Το 1959, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, έκανε φιλίες με διακεκριμένους συγγραφείς του Χάρλεμ, και ασχολήθηκε ενεργά με το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα. Το 1961, έφυγε για την Αίγυπτο με τον τότε σύντροφό της και δούλεψε για τον αραβικό Observer. Αφού χώρισε με το φίλο της, κατευθύνθηκε προς την Γκάνα, όπου ο γιος της τραυματίστηκε σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Και ενώ είχε αναλάβει τη φροντίδα του στην Γκάνα, έπιασε δουλειά στο ειδησεογραφικό πρακτορείο African Review και έμεινε τελικά εκεί. Εκείνα τα χρόνια ήταν που ξετυλίχθηκε η χαρισματική προσωπικότητα της και ωρίμασε η πένα της. Δημοσίευσε της αυτοβιογραφίας της, ξεκινώντας με το «I Know Why the Caged Bird Sings».
H τελευταία συμβουλή της Μάγιας Αγγέλου στην ανθρωπότητα θα μπορούσε ίσως να είναι το τελευταίο της tweet, στις 23 Μαΐου 2014: «Ακούστε τον εαυτό σας και, σε αυτή την ησυχία, μπορεί να ακούσετε τη φωνή του Θεού». Ήταν 86 ετών όταν βρέθηκε νεκρή από την οικονόμο της στις 28 Μαΐου 2014.
Εγώ προσωπικά αγαπώ τα αποφθέγματα. Θεωρώ πως είναι μια μορφή συμπτυγμένης γνώσης και ενέργειας μέσα σε λίγες λέξεις. Όταν ήμουν παιδί είχα κολλήμενα χαρτάκια στο γραφείο μου. Τώρα τα χαρτάκια γίναν κάρτες και κοσμούν τους τοίχους μου. Εκείνο που βλέπω πρώτο κάθε πρωί είναι το εξής «Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι.» Η Μάγια Αγγέλου με συντροφεύει με τις λέξεις της χρόνια τώρα.
Παραθέτω τα δικά μου αγαπημένα.
«Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.»
«Δεν πρέπει ποτέ να κάνεις πρώτη σου προτεραιότητα κάποιον που σε βλέπει απλά σαν μια εναλλακτική λύση.»
«Αν εγώ δεν είμαι καλός με τον εαυτό μου, πώς μπορώ να περιμένω να είναι οι άλλοι καλοί μαζί μου;»
«Δεν είναι δυνατό να ξοδέψεις όλη σου τη δημιουργικότητα. Όσο περισσότερη χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη έχεις.»
«Όλα τα μεγάλα επιτεύγματα απαιτούν χρόνο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου