Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!


Μια ωραία μέρα δεν είναι απαραίτητο να χαρακτηρίζεται από σημαντικά γεγονότα.....
μπορεί οι μικρές καθημερινές απολαύσεις να κάνουν τη διαφορά.
όπως ένας καλός καφές....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!!!

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ!!!


 





Το βασικό στοιχείο μιας καλής συζήτησης δεν είναι τόσο η εξυπνάδα, όσο η εμπιστοσύνη.
 Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ! ! !






Απ' τον εαυτό μου έχω προσέξει πως άγχος μας δίνουν τα μικροπράγματα και τα χαζοπραγματα. 
Τα μεγάλα προβλήματα μας δίνουν πόνο, δοκιμασία και φως.

Mάρω Βαμβουνάκη

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!

Ποια είν΄ η γλώσσα που μιλάς, θάλασσα εσύ;
Η γλώσσα των αιώνιων ερωτήσεων.
Και σε ποια γλώσσα απαντάς, ουρανέ; Στη γλώσσα της ατέλειωτης σιγής.
.R.Tagor
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!

ΛΑΤΕΡΝΑ : Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ....



ΛΑΤΕΡΝΑ : Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.... (Φωτογραφία από το Αλμπου της Μαριάννας Καραμιχάλη. Επιλέχθηκε ανάμεσα από πολλές άλλες πήρε μέρος στο διαγωνισμό καλύτερης φωτογραφίας, εκτέθηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσλονίκης)

H ιστορία της λατέρνας (la torno = αυτό που γυρίζει) χάνεται στο χρόνο. Λέγεται ότι η πρώτη λατέρνα κατασκευάστηκε το 1808 από έναν κατασκευαστή πιάνων στο Bristol της Αγγλίας, ο οποίος έβγαλε τα πλήκτρα και τα αντικατέστησε με έναν κύλινδρο με καρφιά.... Κυκλοφόρησε στο Βέλγιο, στη Γαλλία, Βόρεια Ιταλία και στις…..Ανατολικές Πολιτείες της Αμερικής.

Είχε μια εκρηκτική εξάπλωση, ειδικά στις Ελληνικές παροικίες της Ευρώπης και της Ανατολής.Κυρίως στη Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Σμύρνη, Βουκουρέστι κλπ, με τεχνίτες Έλληνες και αρκετούς Αρμένιους, που έγραψαν Ελληνική και Ευρωπαϊκή μουσική.

Η πρώτη ελληνική λατέρνα δημιουργήθηκε γύρω στα 1880. Τότε η συνεργασία του Έλληνα Ιωσήφ Αρμάου και του Ιταλού Jugepe Turconi απέφερε την λατέρνα.

Οι δυο τους πολύ καλοί φίλοι με έντονες μουσικές και κατασκευαστικές δεξιότητες έφτιαξαν στην Κωνσταντινούπολη την πρώτη λατέρνα. Είχαν δημιουργήσει ένα συνεταιρισμό όπου είχαν διαχωρίσει τη δουλειά σε δύο κομμάτια. Ο Turconi ασχολιόταν με το κατασκευαστικό κομμάτι ενώ ο Αρμάος με την καταγραφή, δηλαδή το «σταμάτημα» των τραγουδιών. Είχε το σχήμα μεγάλου κιβωτίου που μπορούσε να κουβαληθεί στις πλάτες του και συνήθως ήταν αρκετά μεγάλος ώστε να χωράει εννέα τραγούδια.

Στην Κωνσταντινούπολη ήταν «αρχόντισσα και κυρά» σύμφωνα με τη Ζάννα Αρμάου. Βασίλευε στα πολυτελή εστιατόρια του Βοσπόρου, τότε που ο ελληνισμός της Πόλης ζούσε τη «χρυσή του εποχή». Όλα τα μεγάλα κέντρα και τα πλουσιόσπιτα της Πόλης και της Μικράς Ασίας, είχαν τις δικές τους λατέρνες. Δεν γινόταν γάμος ή χορός ή άλλη γιορτή χωρίς λατέρνα που να παίζει μέχρι το πρωί. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχαν γύρω στις 5.000 λατέρνες στην Κωνσταντινούπολη, Αθήνα και Πειραιά, ένας αριθμός εντυπωσιακός, γατί σε σχέση με τον τότε πληθυσμό είχε την ίδια πυκνότητα ανά κάτοικο που έχουν σήμερα τα πιάνα.

Η λατέρνα μεσουράνησε σε μια εποχή που δεν υπήρχε γραμμόφωνο, ραδιόφωνο, στερεοφωνικό, τηλεόραση….κυριολεκτικά τίποτα. Ο κόσμος με τη λατέρνα ψυχαγωγήθηκε, χόρεψε, τραγούδησε….Γράφτηκαν σ αυτήν τραγούδια Σμυρναίικα, δημοτικά, ρεμπέτικα, κανταδόρικα. Εθνικά εμβατήρια , ακόμη και πόλκες, μαζούρκες, βαλσάκια και ταγκό. Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι ένα σοβαρό κομμάτι από τη μουσική μας κληρονομιά είναι επηρεασμένο από τα ακούσματα και τις τεχνικές δυνατότητες αυτού του οργάνου.

Υπήρχαν δύο ομάδες ειδικοτήτων: οι πρώτοι οι «Οργανοποιοί» – κατασκεύαζαν το όργανο και οι δεύτεροι – οι «Σταμπαδόροι» – ή «καρφωτές» έκαναν τα τραγούδια. Κάθε νέο τραγούδι γινόταν επιτυχία μετά το «σταμπάρισμά» του στον κύλινδρο. Γνωστά ονόματα: Τουρκόνι, Αρμάο, Γεωργίου, Καρμέλλο, Μπρίντιζι, Τριπολιτσιώτης, Πολύκαρπος, Παπανδρέου, Ντικράν, Αλή Μπέη, Ευθυμίου, Φωτίου,….άνθρωποι που γνώρισαν τεράστια δόξα στο χώρο αυτό. Διασημότερος καρφωτής υπήρξε ο Νίκος Αρμάος.

Ενα ξεχωριστό χαρακτηριστικό της λατέρνας ήταν και το στόλισμά της. Υπήρχαν καταστήματα που πουλούσαν αποκλειστικά στολίδια και άλλα είδη γι αυτήν. Είχαν σκεπάσματα από δέρμα σε διάφορα χρώματα, με κεντίδια σκαλισμένα διάτρητα. Αυτές ήταν οι φορεσιές. Υπήρχαν βελούδινα σκεπάσματα με ρέλι, χρυσοκεντήματα με παραστάσεις (πχ 2 κοπέλες να κρατούν την ελληνική σημαία, ή παραστάσεις από μάχες του 1821. Κύριο βάρος στο στολισμό της λατέρνας είχαν οι χάντρες, τα κομπολόγια και οι εικόνες. Η εικόνα που είχαν στη μέση, ήταν σχεδόν πάντοτε της Μαρίας της Πενταγιώτισσας ή της Ρόζας Εσκενάζυ.

Τέλος, τα πόδια που στηριζόταν η λατέρνα ήταν ξυλόγλυπτα. Το τέλος αυτής της ιστορίας άρχισε να έρχεται με την εμφάνιση του γραμμόφωνου και του ραδιοφώνου. Αρχίζει τότε να παραγκωνίζεται σαν μέσο διασκέδασης του κοινού. Η εμφάνιση του ομιλούντος κινηματογράφου της αφαιρεί έναν ακόμη ρόλο.

Τέλος η στενή επαφή της με το ρεμπέτικο τραγούδι και η είσοδος της σε καταγώγια τη φέρνουν σε σύγκρουση με το κατεστημένο και την περιθωριοποιούν.

Η δικτατορία του Μεταξά απαγορεύει το ρεμπέτικο και μαζί μ αυτό θέτει «εκτός νόμου» και τη λατέρνα. Τα όργανα μαζεύονται από το δρόμο, και αποσύρονται στις αποθήκες. Το φιλί της ζωής για τη Λατέρνα που ξεψυχάει θα το δώσει ο κινηματογράφος, που την είχε υποστηρίξει και στο παρελθόν, δια χειρός Φιλοποίμενος Φίνου αυτή τη φορά. Γυρίζει δύο ταινίες όπου πρωταγωνιστεί η Λατέρνα: το «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» το 1955 και το «Λατέρνα, φτώχεια και γαρύφαλλο» το 1957, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελάριου με τους Αυλωνίτη, Φωτόπουλο, Καρέζη, Αλεξανδράκη.

Η υπέροχη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι τυπωμένη στον κύλινδρο από τον Νίκο Αρμάο ενθουσιάζει τον κόσμο. Η λατέρνα γίνεται μόδα. Όσοι μπορούν να πληρώσουν παίρνουν ένα όργανο στο σπίτι. Όλοι σχεδόν οι μεγάλοι συνθέτες όπως ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, ο Μαρκόπουλος, ο Πλέσσας χρησιμοποιούν τον ήχο της για να ντύσουν τα τραγούδια τους.

Η λατέρνα μπαίνει στο soundrack κι άλλων ταινιών, όπως το «Ποτέ την Κυριακή», «Τα κόκκινα φανάρια». ακόμα και ξένων παραγωγών όπως το «Απόδραση στην Αθήνα». Όμως οι μέρες της μεγάλης δόξας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Με τη χούντα μάλιστα έρχονται και νέες περιπέτειες για τους περιπλανώμενους οργανοπαίκτες που οδηγούνται στα κρατητήρια με την κατηγορία της επαιτείας. Σήμερα στην περιοχή της Αττικής υπάρχουν λιγότερα από 10 περιπλανώμενα όργανα και ίσως να υπάρχουν και άλλα τόσα στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Οι λατέρνες πλέον αποτελούν συλλεκτικά κομμάτια. Κάποιες κοσμούν ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και την Αμερική. Μαζί με τα όργανα χάθηκαν σιγά – σιγά και οι τεχνίτες της λατέρνας. Το 1978 ο Νίκος Αρμάος έλεγε: «Εγώ την αγαπάω σαν παιδί μου, σα να τη γέννησα εγώ, αλλά δεν τη βλέπω να έχει πιότερη ζωή από τη δική μου». Στις 14 Μαΐου 1979 ο Νίκος Αρμάος πεθαίνει. Τη σκυτάλη παίρνει ο 65χρονος τότε, γιος του Τζούλιος και συνεχίζει μέχρι το δικό του θάνατο το Φεβρουάριο του 1995.

Μετά το θάνατο του Αρμάου, συνεχιστής του έργου του έγινε ο Αντώνης Νασιόπουλος, που πολύ βοήθησε και επηρεάστηκε από τον προηγούμενο. Άλλος επίσης άξιος συνεχιστής είναι ο Πάνος Ιωαννίδης από τη Θεσσαλονίκη, που έκανε μεγάλη προσπάθεια για την αναβίωση και την κατασκευή της λατέρνας. Το βιβλίο του μάλιστα «Λατέρνα η αρχόντισσα του δρόμου» είναι το μοναδικό που κυκλοφορεί για τη λατρεία αυτή τη στιγμή.

Y.Γ. To κείμενο υπογράφει ο κ. Λιναρδάτος

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016


Σήμερα ξέφυγα από τον ίσκιο μου.
Φτερούγισα ελεύθερα στα τοπία της ψυχής μου....

ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!!!

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016



Οι εγκεφαλικές λειτουργίες επιδέχονται βελτίωσης

Οι εγκεφαλικές λειτουργίες επιδέχονται βελτίωσης.
Οι επιδράσεις του περιβάλλοντος είναι ίσως ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που βοηθούν στη φυσιολογική ανάπτυξη και διαμόρφωση του εγκεφαλικού μας ιστού. Είναι γνωστό και αποδεδειγμένο μέσα από πολλές έρευνες, τόσο σε νευροφυσιολογικό όσο και σε συμπεριφορικό επίπεδο, ότι τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από το περιβάλλον επιδρούν είτε θετικά , είτε αρνητικά στην ανάπυξη και τροποποίηση των νευρωνικών μας συστημάτων.
Συγκεκριμένα, όσο πιο πλούσιο είναι το περιβάλλον σε αισθητηριακά ερεθίσματα, τόσο ευνοείται μια φυσιολογική ανάπτυξη και εξελιξη των εγκεφαλικών δομών. Αντίθετα, έρευνες τόσο σε ζώα όσο και σε ανθρώπους, έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει χειρότερος προγνωστικός παράγοντας για την γνωστική και εγκεφαλική ανάπτυξη ενός οργανισμού, από ένα φτωχο σε αισθητηριακά ερεθίσματα περιβάλλον.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι στον εγκέφαλο αρέσουν τα ΠΟΛΛΑ και ΠΟΙΚΙΛΛΑ αισθητηριακά ερεθίσματα. Η μάθηση γίνεται πιο αποτελεσματική όταν ακολουθεί τα πρότυπα ανάπτυξης του οργανισμού μας, πράγμα το οποίο πολύ απλά σημαίνει ότι μια εκπαιδευτική διαδικασία οφείλει να σέβεται όλα τα αισθητηριακά μας συστήματα και να μας προσφέρει τόσο ΟΠΤΙΚΑ, όσο και ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ, ΑΠΤΙΚΑ, ΟΣΦΡΗΤΙΚΑ και ΚΙΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ερεθίσματα.

Δυστυχώς οι παραδοσιακές μορφές εκπαίδευσης και ο τρόπος με τον οποίο όλοι μας έχουμε διδαχτεί από το σχολείο, δεν είναι συμβατά με το παραπάνω πρότυπα. Το σύστημα διδασκαλίας το οποίο μέχρι πρότινος τουλάχιστον επικρατούσε, δεν άφηνε περιθώρια για ενεργητική και ολιστική μάθηση, που να σέβεται την ολότητα και την ποικιλομορφία του οργανισμού και του εγκεφαλικού μας συστήματος.

Γυμναστική για τους νευρώνες: Νέες εμπειρίες, χόμπι και έρωτας. Όλα στην υπηρεσία των νευρώνων για την καλύτερη απόδοση του μυαλού. Το πρόσωπο μοιάζει γνωστό αλλά το όνομα σας διαφεύγει. Το ραντεβού με τον οδοντίατρο ήταν κανονισμένο εδώ κι ένα μήνα αλλά εκείνη την ώρα είχατε πάει για ψώνια. Προβλήματα που άλλοτε φαίνονταν παιχνιδάκι υψώνονται τώρα σαν απροσπέλαστα βουνά μπροστά σας. Μα πώς είναι δυνατόν να σας συμβαίνουν όλα αυτά; Σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές ανακαλύψεις, η απώλεια μνήμης και η πνευματική τεμπελιά σάς επισκέπτονται όλο και πιο συχνά όσο περνάνε τα χρόνια. Αν για να διατηρήσετε ακμαίο το σώμα σας είναι απαραίτητη η αεροβική γυμναστική, για το μυαλό χρειάζεται η νευροβική. Τον όρο εισήγαγε ο Λόρενς Κατζ, νευροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ των ΗΠΑ και πατέρας του νέου επιστημονικού κλάδου. Το βιβλίο του Keep your Βrain Αlive (Κρατήστε το Μυαλό σας Ζωντανό) έγινε μπεστ σέλερ στην Αμερική και δημιούργησε πιστούς οπαδούς αλλά και φανατικούς πολέμιους από την επιστημονική κοινότητα. H νευροβική υπόσχεται να σας μάθει πώς να διατηρήσετε και να βελτιώσετε τις πνευματικές σας ικανότητες. 

Διαρκής εξέλιξη: Πάντα γνωρίζαμε ότι ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να μαθαίνει καινούρια πράγματα και να αφομοιώνει νέες πληροφορίες σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια πιστεύαμε ότι είναι ένα παγιωμένο όργανο που διαθέτει σταθερό αριθμό κυττάρων-νευρώνων από τη γέννησή μας και μετά. Οι πρώτες ανακριβείς ενδείξεις προέκυψαν από την εξέταση ανθρώπων που είχαν χάσει κάποια αίσθηση. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που είχαν χάσει την όρασή τους ανέπτυσσαν ισχυρότερη αφή. Το γεγονός αυτό υποδείκνυε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος διέθετε μεγάλη πλαστικότητα και μπορούσε να προσαρμόζει τις λειτουργίες του ανάλογα με τις ανάγκες. Πρόσφατες ανακαλύψεις επιβεβαίωσαν ότι ο αριθμός των νευρώνων όχι μόνο δεν παραμένει σταθερός αλλά ότι οι νευρώνες του ιππόκαμπου, περιοχή που σχετίζεται με τη μάθηση και τη μνήμη, αναγεννώνται συνεχώς. Πάνω σ' αυτές στηρίχτηκε η νευροβική για να επιταχύνει τη διαδικασία αναγέννησης των νευρώνων και των συνδέσεων μεταξύ τους. 

Η ισχύς εν τη συνάψει: Η νευροβική έκανε τα πρώτα δειλά βήματά της στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κατά τη διάρκεια προπόνησης αθλητών του στίβου, οι οποίοι μέσω του συνδυασμού ασκήσεων αεροβικής και νευροβικής προσπάθησαν να βελτιώσουν τα αντανακλαστικά τους κατά την εκκίνηση στις κούρσες ταχύτητας. Τι ακριβώς είναι η νευροβική; Πρόκειται για μέθοδο ασκήσεων που χρησιμοποιούν ταυτόχρονα και τις πέντε αισθήσεις ώστε να ενεργοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου. Η ενεργοποίησή τους αυξάνει την παραγωγή νευροτροφινών, φυσικές θρεπτικές ουσίες που προλαμβάνουν την καταστροφή των νευρώνων και βοηθούν στη δημιουργία περισσότερων συνδέσεων-συνάψεων. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι η πτώση των διανοητικών επιδόσεων και η εξασθένηση της μνήμης με την πάροδο των χρόνων οφείλεται στη μείωση των συνάψεων μεταξύ των νευρώνων. Η νωθρή χρήση του μυαλού και τα γηρατειά μειώνουν τις συνάψεις, οδούς επικοινωνίας ανάμεσα στα νεύρα. Εδώ ακριβώς επεμβαίνει η νευροβική και με μια σειρά απλών ασκήσεων επαναδραστηριοποιεί τις "κοιμισμένες" περιοχές του εγκεφάλου αυξάνοντας τις συνάψεις τους. 

Έρωτας και ρουτίνα: Η νευροβική δεν απαιτεί χαρτί και μολύβι ούτε περιέχει πολύπλοκα τεστ και εκνευριστικές σπαζοκεφαλιές. "Γυμναστήριό" της είναι η καθημερινότητα και η αξιοποίηση των κατάλληλων ερεθισμάτων του περιβάλλοντος. Χρυσός κανόνας της νευροβικής είναι το σπάσιμο της ρουτίνας και η αποφυγή της επανάληψης. Ο Κατζ στο βιβλίο του συμπυκνώνει το πνεύμα των ασκήσεών του σε τέσσερις "βασικές συμβουλές":1. Η χρησιμοποίηση νέων αισθήσεων βελτιώνει κατακόρυφα την ικανότητα αντίληψης. Για παράδειγμα, προσπαθήστε να βάλετε το κλειδί στην κλειδαριά με κλειστά τα μάτια. 2. Ενεργοποιήστε την προσοχή σας και βάλτε το μυαλό σας σε εγρήγορση, εμπλέκοντας το συναίσθημα. Τα συναισθήματα αποτυπώνονται έντονα στη μνήμη. 3. Απαλλαγείτε από τη μονοτονία. Διαλέξτε κάθε μέρα νέα διαδρομή για να πάτε στη δουλειά σας.Σύμφωνα με τον Κατζ, η πιο αποτελεσματική νευροβική προπόνηση είναι ο έρωτας. Ανάμεσα σε όλες τις συνηθισμένες δραστηριότητες, κατά τη διάρκεια του σεξ και οι πέντε αισθήσεις μας βρίσκονται σε εγρήγορση, ενεργοποιώντας ταυτόχρονα τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με το συναίσθημα. 

Περσινά ξινά σταφύλια: Πολλοί νευροβιολόγοι δε συμμερίζονται ούτε τον ενθουσιασμό ούτε τα συμπεράσματα του Κατζ και θεωρούν ότι ο συνάδελφός τους το μόνο που έκανε ήταν να πάρει μερικές γνωστές μεθόδους που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση των εγκεφαλικών επεισοδίων και να τις βαφτίσει μ' ένα εντυπωσιακό όνομα που παραπέμπει στην αεροβική, γυμναστική των μυών. Για παράδειγμα, σε ημιπληγικούς ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ακινητοποιούν το υγιές τους μέλος. Στην προσπάθειά τους να κινήσουν το άρρωστο μέλος οι ασθενείς στέλνουν νευρικά ερεθίσματα στον εγκέφαλο, τα οποία επιταχύνουν τη θεραπεία. Οι ειδικοί εξηγούν ότι σε καμιά περίπτωση δε γνωρίζουν τους μηχανισμούς που ενεργοποιούν αυτή τη μέθοδο. Επιπλέον πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ακόμα αρκετά τεκμήρια που να αποδεικνύουν την πλαστικότητα του εγκεφάλου. Ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις προκάλεσαν οι ισχυρισμοί του Κατζ πως η νευροβική επιβραδύνει την εξέλιξη σοβαρών ασθενειών όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Για να τεκμηριώσουν τη θέση τους τονίζουν πως έχει αποδειχθεί στατιστικά ότι σημειώνονται λιγότερα περιστατικά της νόσου Αλτσχάιμερ στους ανθρώπους που εξασκούν πνευματική εργασία απ' ότι στους χειρώνακτες, αφού οι πρώτοι διατηρούν το μυαλό τους πιο δραστήριο βελτιώνοντας τις νοητικές ικανότητες και τη μνήμη τους. Πάντως η μέθοδος του Κατζ δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα σε όλους τους ανθρώπους. Ορισμένοι αντί να βελτιώσουν τις ικανότητές τους μπερδεύονταν ακόμα περισσότερο στην προσπάθειά τους να αντικαταστήσουν τις καθημερινές συνήθειες με κάτι περίπλοκο. Ίσως τελικά ένα σταυρόλεξο να είναι η καλύτερη νευροβική άσκηση. 

Μυστικά για πνευματική ανάταση: Θέλετε να κρατήσετε το μυαλό σας κοφτερό σαν ξυράφι; Τρώτε υγιεινά και κόψτε τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια... Oι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν "Νους υγιής εν σώματι υγιή". Μάλλον ήξεραν κάτι παραπάνω. Αυτό διατείνονται οι σύγχρονες έρευνες, οι οποίες δικαιώνουν απόλυτα τη σοφία των προγόνων μας. Πριν βουτήξετε στα βαθιά νερά της νευροβικής σάς προτείνουμε μερικές απλές συμβουλές για να διατηρήσετε το μυαλό σας σε φόρμα. 

Τόνωση μετά μουσικής: Ο εγκέφαλος, όπως και κάθε άλλο όργανο του ανθρώπινου σώματος, πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και εγρήγορση ώστε να αποδίδει τα μέγιστα. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις και να αποκτάμε νέες γνώσεις και δεξιότητες. Οι αισθήσεις μας εδράζονται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου κι αν δεν ασκούμε κάποια απ' αυτές αφήνουμε κάποια περιοχή του εγκεφάλου να ατροφήσει. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον που κινείται βασίζεται κυρίως στην όραση, με αποτέλεσμα οι περιοχές που συνδέονται με την οπτική αντίληψη να κατέχουν μεγάλο τμήμα του εγκεφάλου. Αυτό όμως αποβαίνει εις βάρος των υπόλοιπων εγκεφαλικών περιοχών που ελέγχουν τις υπόλοιπες αισθήσεις. Η συνεχής εκπαίδευση και η εξέλιξη νέων δεξιοτήτων βοηθά στην ισόρροπη ανάπτυξη διαφορετικών περιοχών καθώς και στη δημιουργία περισσότερων συνδέσεων. Μ' αυτό τον τρόπο αυξάνονται οι ικανότητες απομνημόνευσης και μάθησης, και μάλιστα πολύ γρήγορα. Ο Μαρκ Μπάνγκερτ, από το Ινστιτούτο Φιλοσοφίας της Μουσικής στο Ανόβερο, απέδειξε ότι μετά από λίγα λεπτά εξάσκησης ο εγκέφαλος αρχίζει να συνδέει τις περιοχές που καθοδηγούν τα δάχτυλα ενός πιανίστα με τις ακουστικές περιοχές που επεξεργάζονται τις νότες. Σε παρόμοια συμπεράσματα κατέληξαν και ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ μετά από εξέταση ενενήντα μαθητών ηλικίας 6-15 χρονών. Τα μισά από τα παιδιά έπαιζαν στην ορχήστρα του σχολείου, ενώ τα άλλα μισά δεν είχαν καμιά σχέση με τη μουσική. Οι ψυχολόγοι έκαναν μια σειρά από τεστ τα οποία απέδειξαν ότι οι μαθητές με μουσική παιδεία είχαν μεγαλύτερη ικανότητα να αφομοιώνουν τον προφορικό λόγο. 

Ο ύπνος θρέφει το μυαλό: Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η φράση "Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη" ισχύει και στην περίπτωση της μάθησης. Ο εγκέφαλός μας χρειάζεται έναν καλό οκτάωρο ύπνο για να επεξεργαστεί και να αφομοιώσει τις νέες πληροφορίες που δέχεται καθημερινά. Έτσι δεν έχει και τόση σημασία σε ποιες και πόσες πνευματικές προκλήσεις υποβάλλουμε τον εγκέφαλό μας αν δεν τον αφήνουμε να τις κάνει κτήμα του. Αυτό υποστηρίζουν Γερμανοί επιστήμονες οι οποίοι υπέβαλαν 106 εθελοντές, άντρες και γυναίκες, σε διάφορα μαθηματικά τεστ που περιείχαν πληροφορίες τις οποίες αν αποκωδικοποιούσαν οι εθελοντές θα μπορούσαν να τα λύσουν. Κατόπιν επέτρεψαν στους μισούς να κοιμηθούν, ενώ οι υπόλοιποι έμειναν ξάγρυπνοι. Το επόμενο πρωινό οι εθελοντές που είχαν κοιμηθεί έλυσαν με σχετική ευκολία τα τεστ, εκείνοι όμως που είχαν ξενυχτήσει σημείωσαν μικρότερη πνευματική διαύγεια και αδυναμία συγκέντρωσης. Οι επιστήμονες υποθέτουν πως κατά τη διάρκεια του ύπνου ξεμπλοκάρουν οι νευρώνες του εγκεφαλικού φλοιού και ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται και αποθηκεύει στη μνήμη του τις πληροφορίες της μέρας. Παράλληλα δημιουργούνται νέες συνάψεις μεταξύ των νευρώνων, γεγονός που ενισχύει τις νοητικές μας ικανότητες. 

Πνευματικές τροφές: Άλλες έρευνες στην Ολλανδία και στις ΗΠΑ κατέδειξαν ότι η σωστή διατροφή μπορεί να μας κάνει παντογνώστες. Ολλανδοί γιατροί εξέτασαν 1.613 άντρες και γυναίκες 45-70 χρονών και διαπίστωσαν ότι όσοι έτρωγαν λιπαρά ψάρια όπως το σκουμπρί, ο σολομός και η ρέγκα είχαν καλύτερη μνήμη και ήταν πιο εύστροφοι. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει γιατί τα ψάρια είναι πλούσια σε Ωμέγα 3 λιπαρά, πολύτιμα για τη μνήμη, τη νοητική οξύτητα και την καρδιά. Ανάλογες έρευνες Αμερικανών επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης αποκάλυψαν ότι ασθενείς σε προδιαβητικό στάδιο, με υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, παρουσίασαν ασθενή μνήμη. Περαιτέρω μελέτες οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ο ιππόκαμπός τους, περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με τη μνήμη, είχε μικρότερο μέγεθος από το κανονικό. 

Τοξικές ουσίες: Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι το τσιγάρο προκαλεί μια σειρά από σοβαρές βλάβες κυρίως στο αναπνευστικό και στο καρδιαγγειακό σύστημα. Νέες έρευνες απέδειξαν ότι τα "φουγάρα" κινδυνεύουν κι από πρόωρο εκφυλισμό των πνευματικών τους ικανοτήτων. Βρετανοί ερευνητές κρατούσαν αρχείο για την κατάσταση της υγείας 5.362 ατόμων από το 1946, χρονολογία γέννησής τους, μέχρι το 1999. Στη διάρκεια αυτών των 56 χρόνων επικοινωνούσαν μαζί τους για ενδεχόμενα προβλήματα υγείας καθώς και για τις καθημερινές τους συνήθειες. Παράλληλα οι εθελοντές υποβάλλονταν σε διάφορα ψυχομετρικά τεστ με σκοπό να αξιολογηθεί η μνήμη και η συγκέντρωσή τους. Οι καπνιστές σημείωσαν γρηγορότερη απώλεια μνήμης με την πάροδο των χρόνων και αντιμετώπιζαν προβλήματα συγκέντρωσης. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στο ότι το κάπνισμα αυξάνει την αρτηριακή πίεση, η οποία στη συνέχεια αλλοιώνει τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο με άμεση συνέπεια την ελλιπή τροφοδοσία του με θρεπτικές ουσίες. Το ίδιο υποψιάζονται και για την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, γι' αυτό μας συστήνουν να πίνουμε με μέτρο.


Η τελειότητα, έτσι, δεν είναι μια πράξη αλλά μια συνήθεια.
Πηγές:
Γ. Κ. Κωσιόπουλος, Καθηγητής Φυσιολογίας, Πανεπιστημίου Πατρών

http://www.e-cyprus.biz

... Η τελειότητα, έτσι, δεν είναι μια πράξη αλλά μια συνήθεια [Αριστοτέλης]

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Νίκος Λυγερός: Ανθρώπινα ερωτήματα ...

Νίκος Λυγερός: Ανθρώπινα ερωτήματα | Κοινωνία, Ανθρωπότητα
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος; Ή τουλάχιστον αιτία; Γιατί έχει τόσο κόστος κάθε δημιουργία; Πώς το αντέχει η μικρή μάγισσα; Και πότε θα πεθάνει ο μοναδικός αλήτης; Γιατί η λέξη εμπάθεια έγινε αρνητική με την πάροδο του χρόνου; Επειδή η ανθρωπιά δεν είναι της μόδας; Έως πότε θα κυριαρχεί στον κόσμο η κοινωνία του τίποτα; Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι να της αντιστέκονται; Ή θα γίνουμε μία άμορφη και ανώνυμη μάζα; Τι περιμένουν τα άτομα από μία ζωή χωρίς αθώους και ηλίθιους; Δεν ξέρουν ακόμα τι σημαίνει σκλαβιά; Δεν καταλαβαίνουν το νόημα της γενοκτονίας; Πρέπει να γίνουν κι άλλες για ν’ αλλάξουν τα πράγματα; Πόσα εγκλήματα μπορεί ν’ αντέξει η ανθρωπότητα δίχως ν’ αυτοκτονήσει; Γιατί πιστεύουμε σ’ ένα θεό που δεν ακούμε; Γιατί να μην υπάρχει ο αλτρουισμός; Γιατί τόσες χειραψίες ενώ δεν ξέρουμε ν’ ανοίγουμε την αγκαλιά μας; Γιατί να είναι τόσο μεγάλη η ζωή αν είναι να κάνουμε τόσο λίγα πράγματα; Ζούμε ή πεθαίνουμε με τις λεπτομέρειες; Γιατί τα άτομα υπάρχουν δίχως να ζουν; Ποιος είναι ο ρόλος των δασκάλων σε μία κοινωνία που δεν έχει μαθητές; Ποιος είναι ο ρόλος της ιστορίας μας αν είναι να την ξεχάσουμε; Πειράζει που θυμόμαστε τα βάσανα; Γιατί να μην έχουμε κι εμείς άσπρες μέρες; Πότε θα πάψει η κοινωνική κατοχή; Γιατί σε περίοδο ειρήνης, ο άγνωστος στρατιώτης να είναι άνθρωπος; Γιατί να καταδικάζουμε τα εγκλήματα πολέμου και όχι τα εγκλήματα ειρήνης; Γιατί να κυριαρχούν οι απόψεις ενώ δεν υπάρχουν γνώμες; Γιατί ο γαλάζιος γίγαντας να είναι μόνο και μόνο μια πληγή; Για τους νεκρούς ή για τους αγέννητους; Γιατί οι ελεύθεροι να είναι πάντα δεύτεροι; Γιατί οι αγνοί να είναι καταδικασμένοι; Γιατί τα σπίτια να είναι τόσο μεγάλα; Για να κυριαρχεί το κενό; Γιατί τα παγκάκια να είναι μόνο για τη μοναξιά; Πρέπει ή δεν πρέπει να μιλάμε στους άλλους όταν γνωρίζουμε ότι είναι μάταιο; Γιατί δεν νιώθουμε την ανάγκη και επιβιώνουμε μέσα στη ματαιότητα; Πώς αντέχουν τα λουλούδια το βάρος του ουρανού; Όπως αντέχουμε την ελαφρότητα των ατόμων; Πόσους νεκρούς πρέπει να διαβάσουμε για να ζήσουμε; Για πόσους αγέννητους πρέπει να γράψουμε για να πεθάνουμε; Γιατί η νοημοσύνη φοβίζει ενώ είναι κοντά μας για την ανθρωπότητα; Γιατί η κοινωνία θεωρεί τις ιδιοφυίες επικίνδυνες; Ενώ ο κίνδυνος παρέχει ασφάλεια γιατί προτιμούμε την ασφάλεια που προκαλεί κινδύνους; Γιατί φοβόμαστε το τέλος όταν έχουμε αρχές και τη γέννηση όταν έχουμε αξίες; Αφού δεν αλλάζει το σύστημα γιατί να μην πεθάνει για να ζήσουμε την αλλαγή; Και γιατί η ανθρωπιά δεν είναι μία αξία για τα άτομα;

πηγη:  ....μια άλλη μορφή της συνείδησης

περίληψη


περιληψη

κάτι ήθελα να πω.
ξεχνάω τελευταία
είναι η πλήξη, ή εγκεφαλικές συνάψεις που κολυμπάνε στις καταχρήσεις
ή η γλώσσα, που δεν βοηθάει
είμαι μόνιμα στο στοματικό στάδιο, φρόυντ πάντα,
και την έκαψα, το στόμα μου τσούζει από τα πειράματα, από όλα τα σώματα που δοκίμασα, τα γράμματα, το χώμα, τα φάρμακα, τα νύχια μου, τα καλοκαίρια και τις μουσικές τους
δε βοηθάει
λένε η περιέργεια είναι κάπως προσόν, κινεί την ανθρωπότητα από τις αρχές του κόσμου,
ίσως φταίει που πέρασαν πάρα πάρα πολλά χρόνια από κεινες τις αρχές
αλλά ακόμα ρωτάω και δεν καταλαβαίνω- ή πάλι ξέχασα
ερωτηματικά,  σχεδόν αποδεκτά
τα θαυμαστικά φαίνονται γελοία. κινούμαστε λογικά ανάμεσα σε παύλες, τελείες, αριθμούς, λιτά και απέριττα και χωρίς φανφάρες
από τέτοιες έχω απόθεμα ακόμα- τότε που ερωτεύτηκα- και τις σκορπάω από δω κι από κει
για να μην εμποδίζουν, να μην τις σκουντουφλάω μέχρι να φτάσω στο διακόπτη και να ανοίξω τα φώτα, τις ξεφορτώνομαι
και φτάνω τους διακόπτες πιο ανεμπόδιστα, διασχίζοντας κυκλικά τον εαυτό μου μονάχα
περιττές κινήσεις πάντα μου, κύκλοι και ζιγκ ζαγκ για να μην πάω ευθεία
τελικά έφτασα στο ίδιο σημείo, απλά λίγο πιο αργά, λίγο πιο μετά από τους υπόλοιπους
δεν πειράζει, αν και αναρωτιέμαι τι θα λεγε ο φρόυντ για όλα αυτά.
τώρα ούτε αυτόν τον βοηθάει η γλώσσα
τουλάχιστον πέθανε διάσημος
βασικό, σαν τις τελείες και τους αριθμούς
αλλά δεν ήταν αυτό το θέμα.
το θέμα- μεγάλη υπόθεση.  η ζωή έχει τη φάση της άλλα το μείον σε όλα αυτά είναι η απουσία περίληψης, τρέιλερ ή βαθμολογίας
μπορώ να φλυαρώ ακατάπαυστα
θα θελα να πληρώνομαι για να κουκουλώνομαι μέχρι το κεφάλι τον χειμώνα και να γεμίζω σελίδες με πράγματα που δεν νοιάζεται κανείς να διαβάσει
για να κάνω ζιγκ ζαγκ και κύκλους, και να μου λένε μπράβο
αυτό κάνει η ζωή και δεν ξέρω ποιος την πληρώνει και μπορεί να συνεχίζει να υπάρχει
την φτιάχνεις κάπως κι αυτή πάει και γαμιέται στην πρώτη ευκαιρία
και καθόλου δε ντρέπεται για τις φλυαρίες και τα θαυμαστικά,
ή για την έλλειψη νοήματος

γιατί κάπως, στο τέλος, πρέπει να βγαίνει νόημα

περίεργο. βγήκα εκτός θέματος.
καμιά φορά ο εγκέφαλος κολλάει
καμιά φορά κι η ζωή κολλάει
μ’ένα τραγούδι, με μια ταινία, με μια γκόμενα, με ένα διαφημιστικό σποτ που άκουσες το πρωί στο ραδιόφωνο του μαγαζιού που μπήκες να πάρεις καφέ
κολλάει, ούτε κύκλοι ούτε ζιγκ ζαγκ ούτε ευθεία
μετά ξαφνικά, από το πουθενά, ξυπνάς στο τώρα. κι απλά έχεις χάσει λίγα ανάμεσα
και πας παρακάτω μεταμφιεσμένος σε κάποιον που καταλαβαίνει,
όπως όταν κοιμάσαι στη μέση μιας ταινίας που όλοι λάτρεψαν και ντρέπεσαι να ρωτήσεις τι διάολο έγινε πριν το τέλος που σε ξύπνησαν τα φώτα
κάτι δυνατό, σίγουρα
πας σπίτι, γκουγκλάρεις και διαβάζεις την περίληψη
δεν εντυπωσιάζεσαι, και για κάποιο λόγο στο μυαλό σου γυρίζει πάλι εκείνο το διαφημιστικό - τι να κάνεις, καμιά φορά ο εγκέφαλος επιλέγει να κολλάει, τα παρατάει και λέει άντε γαμήσου, δεν έχω άλλο
εντάξει αλλά σκέφτεσαι, γιατί τώρα, γιατί έπρεπε το συγκεκριμένο τραγουδάκι, είναι σαν παρέλαση θαυμαστικών, δε με λυπάσαι; –δε βαριέσαι. πας παρακάτω, μεταμφιεσμένος σε κάποιον με θέματα
πολύ σημαντικά θέματα
σε κάποιον που κατάλαβε το νόημα
σε κάποιον


κάτι ήθελα να πω, αλλά ξεχνάω ρε γαμώτο τελευταία.
και κάτι έψαχνα, αλλά στο δρόμο απορροφήθηκα
με διάφορα
καμιά φορά κολλάω
καμιά φορά ψάχνω την ευθεία μου και δεν θυμάμαι που την άφησα
και πρέπει να πάω πίσω πίσω πίσω και να το πιάσω από την αρχή
και καμιά φορά πιστεύω πως το χω βρει το νόημα αλλά κάπου το παράτησα
απορροφημένη σε κάποιο τραγούδι στο κεφάλι μου
και, απλά, είναι που κάτι ήθελα να πω,
αλλά αν το σκεφτείς πάντα είναι που κάτι θέλω να πω,
αλλά δεν
περιληπτικά: τίποτα, όλα καλά, μπορώ να συνεχίσω να υπάρχω
μεγάλο θέμα. 

κομφετί


κομφετί

Δεν πειράζει να μην καταλαβαίνεις
να προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα σωστά, μια φορά
πάρτυ έκπληξη, σχέσεις, πρωτοχρονιές, τον καφέ της - ειδικά τον καφέ της-, οικογενειακά τραπέζια, αντιβιώσεις,την καθημερινή σου προσευχή στο τέλος της μερας
και να μην βγαίνουν 
δεν πειράζει 
να ξεχνάς τα ίδια σου τα γενέθλιά
ή να προσπαθείς να ξεχάσεις και να καταλήγεις πάντα στο κρεβάτι
με δύο κουβέρτες τραβηγμένες μέχρι το κεφάλι να αναπνέεις τον εαυτό σου  
δεν πειράζει, γιατί μόνος του ο καθένας 
βολεύεται πάντα καλύτερα 
αρκεί να βρεις το κατάλληλο στρώμα. και βέβαια το κατάλληλο μέγεθος κρεβατιού. 
Δεν πειράζει να μη χωράς 
το κενό πειράζει 
όταν περισσεύει 
κενό 
και δεν έχεις χώρο στο σπίτι σου 
ή στο αμάξι, στα ντουλάπια, στα χέρια σου 
για κενό. 
Και να προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα σωστά, μια φορά 
μια απλή αφαίρεση, και να περισσεύει πάντα ο ίδιος χώρος όταν ξαπλώνεις 
Δεν πειράζει που σπρώχνεις το κρεβάτι στον τοίχο 
γιατί φοβάσαι τα ζόμπι που θα πεταχτούν το βράδυ από το κενό 
ούτε το ο-σι-ντι σου με την πόρτα της ντουλάπας
δεν πειράζει, απλά δεν το καταλαβαίνεις:
τα σκυλιά μας δαγκώνουν τα χέρια για να μας πονέσουν 
να δουν ότι νιώθουμε ακόμα πόνο 
όπως συμβαίνει συνήθως στους ζωντανούς. 
Κι εγώ δεν σε δαγκώνω ποτέ από αγάπη.
η αγάπη μόνο γλύφει, ή διώχνει ή ζεσταίνει τα πόδια σου όταν κρυώνουν, 
όλα τα άλλα είναι αγνό ένστικτο, λέει η ψυχολογία. 
και δεν πειράζει που καμιά φορά από το κενό σου πετάγομαι εγώ και φέρνω βόλτες πάνω 
στην ταράτσα
και ακούς τα βήματα μου, αλλά δε βγαίνεις να με μαλώσεις.

Δε βγαίνεις να με μαλώσεις, μα δεν πειράζει. 

Πυροτεχνήματα 
γλύφω τα χέρια μου και περιμένω 
πάντα το ίδιο: τα πυροτεχνήματα και το τέρας από το ανοιχτό φύλλο της ντουλάπας
δεν πειράζει να μην καταλαβαίνεις.
προσπαθώ κι εγώ να κάνω τα πράγματα σωστά μια φορά.

και τα πυροτεχνήματα που βλέπεις ή τα χιόνια, τις πρωτοχρονιές
είναι τα κενά μας, 
πολύχρωμο κομφετί κομμένο με τα δόντια, 
που σκορπάω κάθε χρόνο από τις ταράτσες. 

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

ΜΟΝΑΞΙΑ


                                      

Πάνω-πάνω,
στον βόρειο πόλο, στην παγωνιά,
βρίσκεται το σπίτι μου.

Εκεί κατοικώ μόνη
σ΄ένα σπίτι δίχως τοίχους.

Απόψε,
η γη είναι μια μοναδική σφαίρα
στο κέντρο τ΄ουρανού.

Είμαι μόνη στον πλανήτη
και το κέντρο βάρους της γης.

Κρατώ την ευαίσθητη ισορροπία της σφαίρας.

Ας λυσσομανά ο αέρας.

Απο μια δική μου αδέξια κίνηση
κρέμεται η ισορροπία του κόσμου
και η ζωή μου. 

Ρ.Σ.
















Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

ΟΤΙ ΑΓΑΠΩ !


Ο ουρανός μου είναι βαθύς κι ανάλλαχτος

Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
 

Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.

Οδυσσέας Ελύτης

 

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

ΑΝ....



Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (30 Δεκεμβρίου 1865-18 Ιανουαρίου 1936)

Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε…
Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…
Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

(Ρ। Κίπλινγκ, Άγγλος ποιητής & πεζογράφος Βρ. Νόμπελ 1907)

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ..



Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα
.
Το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει ανακαλυφθεί στον κόσμο πάντως βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή Νιπούρ στην αρχαία Σουμερία, δηλαδή στο σημερινό Ιρακ.
Το ποίημα βρέθηκε γραμμένο πάνω σε πινάκιο μαζί με άλλες πινακίδες των Σουμερίων, όπου συνήθως καταγράφονταν ιστορίες και θρύλοι, δικαστικές αποφάσεις και κρατικά διατάγματα, καθώς και άλλες συμφωνίες.
Το πινάκιο ήταν φτιαγμένο από πηλό και χρονολογείται περίπου στο 2037 π.Χ. Θεωρείται λοιπόν το αρχαιότερο ερωτικό ποίημα που έχει βρεθεί ποτέ. Το έργο έχει εκτεθεί ήδη σε διάφορα μουσεία του κόσμου.
.
Γαμπρέ, αγαπημένε της καρδιάς μου,
σαν το μέλι γλυκιά είναι η ομορφιά σου.
Λιοντάρι, αγαπημένο της καρδιάς μου με μάγεψες.
’Ασε με να σταθώ τρέμοντας, μπροστά σου,
να σε αγγίξω με το χάδι μου.
Το χάδι μου είναι ακριβό,
πιο απολαυστικό είναι από την ομορφιά.
Σαν το μέλι με το γάλα.
Γαμπρέ, πες στη μητέρα μου,
θα σου δώσει λιχουδιές.
Στον πατέρα μου, θα σου δώσει δώρα.
Τη ψυχή σου να ζωντανέψω, ξέρω.
Γαμπρέ κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή,
τη καρδιά σου ξέρω πως να ευχαριστήσω.
Λιοντάρι κοιμήσου στο σπίτι μας ως την αυγή.
Εσύ, επειδή μ’ αγαπάς, κύριέ μου,
κύριε προστάτη μου, Σουσίν μου,
εσύ που ευφραίνεις τη καρδιά της Ενλίλ,
άγγιξέ με, με το χάδι σου.
.
(στην εικόνα θεότητα της Μεσοποταμίας, πιθανότατα η Ιστάρ)

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ....



Ο σημερινος ουρανος της ρομαντικης και ερωτικης θεσσαλονικη μας απο το μπαλκονι μου...Καλο σας βραδυ!!:-)

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ....

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ....
Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ο κόσμος, στον οποίο ζούμε τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει.
Πριν από λίγο διάβασα ότι η θάλασσα ξέβρασε κορμάκια παιδιών... αναρωτιέμαι πότε επιτέλους θα σταματίσει αυτή η φρίκη... να βλέπεις αυτά τα σωματάκια να επιπλέουν στην θάλασσα και όλοι να λέμε ένα δακρύβρεχτο ... κρίμα...και να γυρίζουμε το κεφάλι για να συνεχίσουμε την δικιά μας μίζερη ζωή...και οι αθώες ψυχούλες που πριν γνωρίσουν την ζωή γνώρισαν με τον πιο φριχτό τρόπο τον θάνατο.Πριν μου πει κάποιος τι ζητούσαν μέσα στο καταχείμωνο να μπουν στην θάλασσα , θα ήθελα να του πω ότι κανείς που ζει σαν άνθρωπος, δεν αφήνει το σπίτι του και την ζωή του, να ακολουθήσει την αβεβαιότητα τον κίνδυνο και τις περισσότερες φορές τον θάνατο... Κανείς δεν θέλει να γίνει πρόσφυγας σαν τους δικούς μας παπούδες..!!!
Σοφία Γαβρά.

ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ.....

Κάθε φορά που δακρύζεις ... που πονάς, να θυμάσαι πως υπάρχει κάπου
ενα ξέφωτο μετά την καταιγίδα...
κι αν ακόμη κρατάς στα χέρια σου μονάχα τις στάχτες των ονείρων σου...
κι αν ακόμη ματώνει η ψυχή σου, να θυμάσαι πως και οι πιο βαθιές πληγές κάποτε κλείνουν... με αμυδρά σημάδια μιας μακρινής ανάμνησης...
να θυμάσαι πως ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος ν' αντέχει μέχρι το τέλος...
μέχρι να δύσει ο ήλιος πίσω από ένα πανέμορφο ουρανό...στην αγκαλιά της θάλασσας....να το θυμάσαι....

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!

Η Τουλούμπα μπορεί να χάλασε.... η βρύση όμως τρέχει... Γιούπιιιιιιιιιιιιι...
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑ.....

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Ο ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ !!!

Χρόνια Πολλά Καλή Χρονιά με υγεία ,επιστροφή στην αληθινή ζωή της ελπίδας της χαράς της αισιοδοξίας, της Ειρήνης στον κόσμο... γιατί τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε σε μια ουσιαστική Πρωτοχρονιά για όλους μας.!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!


Να τραγουδάς, να χορεύεις, να αγαπάς, να ζεις μέσα στον παράλογο κόσμο μας σαν να είναι ο Παράδεισος, γιατί τα χρόνια στέκονται, εμείς περνούμε σαν τα πουλιά...Καλημέρα!!!!