κομφετί

κομφετί

Δεν πειράζει να μην καταλαβαίνεις
να προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα σωστά, μια φορά
πάρτυ έκπληξη, σχέσεις, πρωτοχρονιές, τον καφέ της - ειδικά τον καφέ της-, οικογενειακά τραπέζια, αντιβιώσεις,την καθημερινή σου προσευχή στο τέλος της μερας
και να μην βγαίνουν 
δεν πειράζει 
να ξεχνάς τα ίδια σου τα γενέθλιά
ή να προσπαθείς να ξεχάσεις και να καταλήγεις πάντα στο κρεβάτι
με δύο κουβέρτες τραβηγμένες μέχρι το κεφάλι να αναπνέεις τον εαυτό σου  
δεν πειράζει, γιατί μόνος του ο καθένας 
βολεύεται πάντα καλύτερα 
αρκεί να βρεις το κατάλληλο στρώμα. και βέβαια το κατάλληλο μέγεθος κρεβατιού. 
Δεν πειράζει να μη χωράς 
το κενό πειράζει 
όταν περισσεύει 
κενό 
και δεν έχεις χώρο στο σπίτι σου 
ή στο αμάξι, στα ντουλάπια, στα χέρια σου 
για κενό. 
Και να προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα σωστά, μια φορά 
μια απλή αφαίρεση, και να περισσεύει πάντα ο ίδιος χώρος όταν ξαπλώνεις 
Δεν πειράζει που σπρώχνεις το κρεβάτι στον τοίχο 
γιατί φοβάσαι τα ζόμπι που θα πεταχτούν το βράδυ από το κενό 
ούτε το ο-σι-ντι σου με την πόρτα της ντουλάπας
δεν πειράζει, απλά δεν το καταλαβαίνεις:
τα σκυλιά μας δαγκώνουν τα χέρια για να μας πονέσουν 
να δουν ότι νιώθουμε ακόμα πόνο 
όπως συμβαίνει συνήθως στους ζωντανούς. 
Κι εγώ δεν σε δαγκώνω ποτέ από αγάπη.
η αγάπη μόνο γλύφει, ή διώχνει ή ζεσταίνει τα πόδια σου όταν κρυώνουν, 
όλα τα άλλα είναι αγνό ένστικτο, λέει η ψυχολογία. 
και δεν πειράζει που καμιά φορά από το κενό σου πετάγομαι εγώ και φέρνω βόλτες πάνω 
στην ταράτσα
και ακούς τα βήματα μου, αλλά δε βγαίνεις να με μαλώσεις.

Δε βγαίνεις να με μαλώσεις, μα δεν πειράζει. 

Πυροτεχνήματα 
γλύφω τα χέρια μου και περιμένω 
πάντα το ίδιο: τα πυροτεχνήματα και το τέρας από το ανοιχτό φύλλο της ντουλάπας
δεν πειράζει να μην καταλαβαίνεις.
προσπαθώ κι εγώ να κάνω τα πράγματα σωστά μια φορά.

και τα πυροτεχνήματα που βλέπεις ή τα χιόνια, τις πρωτοχρονιές
είναι τα κενά μας, 
πολύχρωμο κομφετί κομμένο με τα δόντια, 
που σκορπάω κάθε χρόνο από τις ταράτσες.