Κυριακή 15 Απριλίου 2018

Δεν θέλουμε ήρωες... θέλουμε ΖΩΗ...

Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις,
να ‘ρχονται οι Ανοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις…
να λείπεις – .
Γ. ΡΙΤΣΟΣ


Ένα παιδί μετράει πληγές



Πάλι κι απόψε θα ματώσει η ψυχή μου
κι ανήμπορος θα πνίξω τρομαγμένα τη φωνή μες στη σιωπή μου
θα μείνω μοναχός μου φοβισμένος να κοιτώ
μην έρθουν πάλι και εισβάλουν στο χωριό.
Εδώ στα μέρη τα δικά μας,ήλιος ποτέ δεν βγαίνει
κι η ματιά του καθενός σκοτεινιασμένη και θλιμμένη
εδώ το κλάμα και οι κραυγές είναι παντού
και κάποιοι μας πετάξανε στη φρίκη του πολέμου αυτού
Είμαι μόνος ξεχασμένος και κρυώνω πολύ
έχει γεμίσει με πληγές η παιδική μου ψυχή
αναρωτιέμαι πότε πρόλαβα να φταίξω,τι χρωστάω
γιατί πρέπει να μισώ και όχι να αγαπάω
Τώρα που το βλέμμα όπου γυρίσω βλέπω μόνο συντρίμμια
κι ανθρώπους στα χαλάσματα να ψάχνουν σαν τα αγρίμια
δυσοσμία από ψοφίμια κι εικόνες τραγικές
και στα αυτιά μου αυτές οι μόνιμες οδυνηρές κραυγές
Κάθε φορά που νυχτώνει,φοβάμαι πιο πολύ
ψάχνω κρυψώνες να κουρνιάσει η ματωμένη μου ψυχή
Να φτιάξω όμορφες εικόνες και σ`αυτές να χαθώ
να σωθώ η με το θάνατο να συμφιλιωθώ.

Με λυγμούς να τραγουδήσω τα χαμένα όνειρά μου
είναι σκληρό που ότι αγαπώ πεθαίνει μόνο του κοντά μου
μου λείπουνε οι φίλοι μου,δεν ξέρω καν αν ζούνε
αν υπάρχεις Χριστέ βοήθα τους να μην χαθούνε
Ο ουρανός έχει αγριέψει κι έχει διώξει τα πουλιά
και εκείνα φύγανε,πετάξανε για κάπου μακρυά
μας έφερε άλλα πιο μεγάλα,που θυμώνουν
μας πετάνε κοτσιλιές και μας σκοτώνουν.
Μα δεν το αντέχω όλο αυτό,θέλω να ζήσω αλλιώς
ήλιε μου βγες να φέρεις πάλι στη ζωή μας λίγο φως
θέλω να δω τους φίλους μου και να τους αγκαλιάσω
να παίξουμε μπάλα και δεν με νοιάζει αν χάσω.
Στης μάνας μου τα άγια χέρια μέσα να χαθώ
και με τα χάδια της γαλήνια ξανά να κοιμηθώ
και να ξυπνήσω με φωνές από παιδιά που τραγουδάνε
χελιδόνια,περιστέρια από πάνω να πετάνε
Να γεμίσουμε με χρώματα ολόκληρη τη γη
να επουλώσουμε για πάντα του πολέμου την πληγή
Όμως φοβάμαι,πως η ζωή εμένα με μισεί
και αφήνω αυτό το γράμμα κάποιος κάποτε αν το δει
να το διαβάσει παντού,ένα παιδί ζητάει αγάπη
Σ`αγαπώ κι ας μη σε ξέρω...μα κάνε κάτι.
( Ένα παιδί μετράει πληγές)



Τρίτη 10 Απριλίου 2018

κάθε φορά που ένα παιδί ....


Ακούγεται ένα «κρακ» στον άξονα της γης κάθε φορά που ένα παιδί καταλαβαίνει το θήτα του «θανάτου» το βήτα «της βίας» το άχρονο του μαύρου το «σίγμα» του φασισμού.
Εκπνέει παγωμένο αίμα η ανθρωπότητα κάθε φορά που ένα παιδί πεινάει διψάει πονάει φοβάται χάνει κοιμάται πάνω στην αβεβαιότητα την ανυπαρξία πάνω στο στήθος της νεκρής του μάνας.

Δεν ξέρω αν θα συνεχίσουμε σερνόμενοι κουτσοί ή όρθιοι αν έστω και ένα παιδί στον κόσμο αντί να μετράει αστέρια βλέπει φωτιές ακούει προστακτικές χάνει το αρχικό του βλέμμα στις λάσπες και τώρα, να, κοιτάζει τον κόσμο σαν να έχει πεθάνει εκατό φορές.
Θα 'ρθει η στιγμή που δε θα αντέχουμε τα σπίτια μας θα πάρουμε από ένα παιδί στην αγκαλιά και θα πάμε προς τα εκεί που η ζωή δε σταματάει ακόμη κι αν καθυστερεί η άνοιξη. 

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Ημέρα των Χρωμάτων



Ημέρα Χρωμάτων καθιερώθηκε το 2009 από την Διεθνή Ένωση Χρωμάτων (ICA) και γιορτάζεται έκτοτε κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου, για να συμπέσει με την εαρινή ισημερία, όπου η ημέρα και η νύχτα είναι ίσες και να συσχετισθεί συμβολικά με τη συμπληρωτική φύση του φωτός και του σκότους, του φωτός και της σκιάς, όπως εκφράζεται σε όλους τους ανθρώπινους πολιτισμούς....

Το χρώμα, χάρη στην οπτική αντίληψη, είναι ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα στη ζωή του ανθρώπου, που συμβάλλει στην αντίληψη της πραγματικότητας.


Σάββατο 7 Απριλίου 2018

ΠΑΣΧΑ ΣΗΜΕΡΑ & ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ


Μέρα χαράς για μικρούς και μεγάλους. 
Ομως αρκετοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά, απογοήτευση και συναισθηματική απόσταση από τους άλλους. Αυτές τις μέρες, γεμίζει η ψυχή τους με έντονη θλίψη και δυστυχία.
Είναι οι άνθρωποι που ζουν μονάχοι, γιατί έτσι τα έφερε η ζωή. 
Είναι οι ηλικιωμένοι που ζουν ξεχασμένοι σε κάποιο γηροκομείο.
Είναι οι άνθρωποι που έχασαν αγαπημένους... και η απουσία ενός αγαπημένου τις γιορτές είναι πιο αισθητή από τις καθημερινές και αυτόματα το γιορταστικό κλίμα μετατρέπεται σε πένθιμο.
Είναι εκείνοι που νοσηλεύονται σε κάποιο νοσοκομείο.
Είναι οι ανήμποροι που δυσκολεύονται να φροντίσουν τον εαυτό τους και δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους.
Είναι οι άνεργοι που δεν έχουν ούτε ένα κέρμα στην τσέπη να πάρουν κάτι για την οικογένεια,ένα δώρο στα παιδιά τους.
Σήμερα ας αφήσουμε για λίγο την βολή μας και ας βρεθούμε σε χώρους που βρίσκονται άνθρωποι ...ΜΟΝΑΧΟΙ... Για ένα χαμόγελο, ένα σφίξιμο του χεριού, λίγη κουβέντα... είναι αρκετά από το τίποτα...
Ας αναλογιστούμε ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΚΑΝΕΙ ΚΥΚΛΟΥΣ .....
Σοφία Γαβρά.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ


ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Το GR4YOU σας εύχεται
το φως της Ανάστασης
να είναι Ανάσταση Ελπίδας για όλους
για ένα κόσμο πιο ανθρώπινο
πιο ειρηνικό
για ένα κόσμο δημιουργικό
και ευτυχισμένο

Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

ΤΗ Μ.ΠΕΜΠΤΗ ΒΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΓΑ



Το αυγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός - όπως το περίβλημα του αυγού , αλλά έκρυβε μέσα του τη «Ζωή», αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε...Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το αίμα του Χριστού που έτρεξε από το Σταυρό και το αγκάθινο στεφάνι .....
Η παράδοση αναφέρει ότι η Αγία Μαρία την Μαγδαληνή πήγε στη Ρώμη και διαμαρτυρήθηκε στον Αύγουστο για το έγκλημα του Πιλάτου, αναφέροντας παράλληλα τα σχετικά με την Ανάσταση του Χριστού. Επειδή όμως ο Αύγουστος δυσπιστούσε, εκείνη τον κάλεσε να πιστέψει στην Ανάσταση, αν κοκκίνιζε μόνο του το αυγό που κρατούσε στα χέρια της. Όπως και έγινε....
Μία άλλη εξήγηση που δίνεται συχνά, λέει ότι η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να του φέρονται καλά... Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, αυτά βάφτηκαν κόκκινα.