Μέρα χαράς για μικρούς και μεγάλους.
Ομως αρκετοί άνθρωποι νιώθουν μοναξιά, απογοήτευση και συναισθηματική απόσταση από τους άλλους. Αυτές τις μέρες, γεμίζει η ψυχή τους με έντονη θλίψη και δυστυχία.
Είναι οι άνθρωποι που ζουν μονάχοι, γιατί έτσι τα έφερε η ζωή.
Είναι οι ηλικιωμένοι που ζουν ξεχασμένοι σε κάποιο γηροκομείο.
Είναι οι άνθρωποι που έχασαν αγαπημένους... και η απουσία ενός αγαπημένου τις γιορτές είναι πιο αισθητή από τις καθημερινές και αυτόματα το γιορταστικό κλίμα μετατρέπεται σε πένθιμο.
Είναι εκείνοι που νοσηλεύονται σε κάποιο νοσοκομείο.
Είναι οι ανήμποροι που δυσκολεύονται να φροντίσουν τον εαυτό τους και δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τους.
Είναι οι άνεργοι που δεν έχουν ούτε ένα κέρμα στην τσέπη να πάρουν κάτι για την οικογένεια,ένα δώρο στα παιδιά τους.
Σήμερα ας αφήσουμε για λίγο την βολή μας και ας βρεθούμε σε χώρους που βρίσκονται άνθρωποι ...ΜΟΝΑΧΟΙ... Για ένα χαμόγελο, ένα σφίξιμο του χεριού, λίγη κουβέντα... είναι αρκετά από το τίποτα...
Ας αναλογιστούμε ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΚΑΝΕΙ ΚΥΚΛΟΥΣ .....
Σοφία Γαβρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου