Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Σίγκμουντ Φρόυντ


Σαν σήμερα συμπληρώνονται 106 χρόνια από τη γέννηση του πατέρα της ψυχανάλυσης, Σίγκμουντ Φρόυντ, ο οποίος θεωρείται θεμελιωτής της ψυχανάλυσης, ενώ οι μελέτες του για το ασυνείδητο της γυναικεία υστερία τον έχουν καθιερώσει παγκοσμίως ως μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της επιστήμης.
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ γνωστός και ως Ζίγκμουντ Φρόυντ, γεννημένος ως Σίγκμουντ Σλόμο Φρόυντ, 6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939) ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα.
Οι επιστημονικές θεωρίες του Φρόυντ και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στη Βιέννη του 19ου αιώνα. Ωστόσο και σήμερα συνεχίζουν να εγείρουν έντονο προβληματισμό και αντιπαραθέσεις. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά ταυτόχρονα απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.
Γεννημένος τον Μάιο του 1856 στο Πρζίμπορ (Φράιμπεργκ) της Τσεχίας απο Εβραίους γονείς, γνώρισε απο νωρίς την αντισημιτική δράση που σιγόβραζε τα χρόνια εκείνα στην Ευρώπη και ετοιμαζόταν να ξεσπάσει. Λόγω των διωγμών που υπέστησαν οι Γερμανόφωνοι Εβραίοι από Τσέχους εθνικιστές, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Λειψία και στη στυνέχεια στη Βιέννη όπου και έζησε μέχρι το 1938.
Το φθινόπωρο του 1873 ξεκίνησε σπουδές ιατρικής στη σχολή του Πανεπιστήμιο της Βιέννης, ωστόσο, ανήσυχη φύση καθώς ήταν, πέρα από τα καθιερωμένα μαθήματα που απαιτούνταν, παρακολούθησε επίσης με ενδιαφέρον διαλέξεις στη φιλοσοφία.
Στο τέλος του τρίτου έτους σπουδών του, άρχισε να συνεργάζεται με τον φυσιολόγο Ερνστ Βίλελμ φον Μπρύκε (Ernst von Brücke), εκπρόσωπο της σχολής φυσιολογίας του Helmholtz, η οποία προσπαθούσε να εξηγήσει όλα τα φαινόμενα βάσει φυσικοχημικών διεργασιών, νοοτροπία η οποία επηρρέασε πολύ τον νεαρό Φρόιντ και εξηγεί σε ένα βαθμό την προσπάθειά του να ερμηνεύσει κάθε φυσική αντίδραση του οργανισμού μέσω διεργασιών του σώματος.
Το 1876 έγινε δεκτός ως ερευνητής φοιτητής στο Ινστιτούτο Φυσιολογίας στο πανεπιστήμιο του Μπρύκε και ξεκινώντας την έρευνά του από ένα συγκεκριμένο είδος ψαριών, οδηγήθηκε σε έναν ευρύτερο προβληματισμό, σχετικά με το αν το νευρικό σύστημα των ανώτερων ζώων διαφέρει από εκείνο των κατώτερων.
Η έρευνά του αυτή τον οδήγησε στην ανακάλυψη ότι τα κύτταρα του νευρικού συστήματος των κατώτερων ζώων εμφάνιζαν μία συνέχεια με εκείνα των ανώτερων, γεγονός που θα μπορούσε να τον κατατάξει στους πρωτοπόρους της νευρωνικής θεωρίας.
Tο 1879 διέκοψε για ένα χρόνο τις έρευνές του προκειμένου να υπηρετήσει στον στρατό, και τελικά στις 30 Μαρτίου 1881 απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα, αριστεύοντας στις τελικές εξετάσεις. Ωστόσο η καριέρα του ως ερευνητή, όχι μόνο καθυστερούσε τις σπουδές του, αλλά δεν του απέφερε αρκετά χρήματα κι έτσι όταν ήρθε η ώρα να παντρευτεί την αγαπημένη του Μάρθα Μπέρναϋς με την οποία ήταν αρραβωνιασμένος, αναγκάστηκε να εξασκήσει το επάγγελμα του γιατρού στο Γενικό Νοσοκομείο της Βιέννης, όπου θα εξασφάλιζε περισσότερα χρήματα, προκειμένου να συντηρήσει οικογένεια.
Ως γιατρός, απέκτησε την εμπειρία και τις γνώσεις που του χρειάστηκαν μετέπειτα προκειμένου να αναπτύξει τις νευρολογικές και ψυχαναλυτικές του θεωρίες. Αρχικά επέλεξε να ασχοληθεί με τη χειρουργική, ωστόσο παρέμεινε εκεί για δύο μόλις μήνες. Στη συνέχεια εργάστηκε για έξι μήνες στο τμήμα παθολογίας του διακεκριμένου ιατρού Χέρμαν Νότναγκελ, πριν μετατεθεί τελικά στην ψυχιατρική κλινική, στην οποία ήταν επικεφαλής ο διευθυντής του νοσοκομείου και διακεκριμένος ανατόμος της εποχής, Theodor Meynert. Τον Οκτώβριο του 1883 μεταφέρθηκε στο δερματολογικό τμήμα, επιθυμώντας να αποκτήσει εμπειρία στις συφιλιδικές ασθένειες, καθώς η σύφιλη συνδεόταν με τις παθήσεις του νευρικού συστήματος, ενώ στις αρχές του 1884 επέστρεψε στην νευρολογία και εργάστηκε στο τμήμα των νευρικών ασθενειών όπου αποκόμισε σημαντική εμπειρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου