ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΖΩΗΣ

 Απο τότε που αιχμαλωτίστηκαν οι μέρες
άρχισαν να γεννούν ετοιμοθάνατες τις ώρες.
Έτσι,
ανάμεσα σε τραύματα κι ερείπια,
ξέπνεες οι ανθρώπινες ιστορίες
άρχισαν να χάνουν όλα τους τα όνειρα,
να σβήνουν όλες τους τις λέξεις.
Κάπου εκεί,
η ιστορία μου κυνηγημένη,
η ιστορία σου τρομαγμένη
πάνω στις πληγές της,
πάνω στις πληγές του κόσμου.
απόκαμε.
Έμαθε να μην υπάρχει.

Όμως, ξάφνου,
κάτι εισχωρεί αλώβητο μέσα στα χαλάσματα,
μια παρουσία που σου ζητά ένα όνομα,
ένα μικρό λουλούδι μέσα απο ξερή χαραμάδα
ξεπροβάλλει ανέγγιχτο σαν καθήκον αναμάρτητο,
σαν καινούργιο αίμα,
απλώνεται ρίζα ζωής μέσα στο θάνατο
ενθύμιο θεού,
σου αφαιρεί την οδύνη, την εγκατάλειψη,
αναλαμβάνει ζωή που δεν παραδίδεται,
σε φροντίζει σιωπηλά και δυνατά
κι επιμένει ωραία
να διαπλατύνει τον κόσμο
σα να μην υπάρχει οργή
σα να μην υπάρχει θάνατος.


Ρία Σπανού

4-3-2016
3ο βραβείο στον πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό "ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ"