ΦΟΒΟΣ - ΌΝΕΙΡΑ - ΖΩΗ....

Φοβάμαι τις μέρες που ζω αν θα 'ναι το μέλλον
φοβάμαι να μιλήσω, μην και οι λέξεις με πουλήσουν
φοβάμαι να ακούσω, το ψέμα που 'ναι αληθινό
φοβάμαι να σκεφτώ, κάθε σκέψη μ' ανησυχεί
ενοχλεί την σκυφτή ζωή μου,
διαταράσσει τη σχέση μου με την υποταγή,
μα πιο πολύ απ'όλα, φοβάμαι να ονειρευτώ...

Όνειρα-
δεν ονειρεύομαι, παραιτήθηκα εδώ και καιρό απ' τα όνειρα
δεν ονειρεύομαι, και τί έμεινε να ονειρευτώ πια;
δεν ονειρεύομαι, κάθε προσπάθεια ξυπνά τους εφιάλτες μου
δεν ονειρεύομαι, αδύναμος να αναμετρηθώ με εμένα.
Λες να είναι ψηλά τα κύματα των προσδοκιών
κι αδύναμος δεν μπορώ να κρατηθώ στην επιφάνεια,
γιά μ' έριξα στα χαμηλά και όλα φαίνονται ψηλότερα;
--
μια ζωή μόνος, πλάι σε ότι με κατατρώγει
μια ζωή μόνος, μια στο ψύχος μια στη λάβα
μια ζωή μόνος, αδιάκοπη σφυρηλάτηση πάνω στ' αμόνι
μια ζωή μόνος, ήχοι μεταλλικοί να με διαπερνούν
ν' ακούς κι εσύ, πως σήμανε το ταξίδι
τώρα που τ' ατσάλι έγινε όσο σκληρό έμελλε
να δώσει τέλος στ' απανθρακωμένο θέσφατο.