N᾽ αντέξουμε...

" N᾽ αντέξουμε! "

Όλα έχουν ειπωθεί.Ερωτήσεις, απαντήσεις σε ομιχλώδεις καιρούς.Κι εμείς εκεί στα σύνορα του νου και της λογικής μετέωροι.Αμφιβολία, επανάληψη, έρευνα και στο τέλος της διαδρομής στην αφετηρία πάλι.Κουρασμένοι κι ανήμποροι.Συλλογή τα σφάλματα στο χειρόγραφο της ιστορίας μας.Με λέξεις ωραίες δε γεμίζει το κενό.Ούτε με κραυγές, ούτε με θρήνους φωτίζεται το σκοτάδι.Αθόρυβα είναι αναγκαίο μέσα του εντός του ο καθένας να βρει μιαν άκρη.Κι έπειτα δρόμο υπερβατικό να διαβεί.Όχι εγώ , Eμείς. Έμπρακτα.Το καβούκι της ψεύτικης ασφάλειας δεν ταιριάζει.Ο δρόμος της αδιαφορίας σε αδιέξοδο οδηγεί.Το νιώθεις, το γνωρίζεις.Είδες να λυσσάνε κύματα αγριεμένα, να ροκανίζουν τα βράχια της συνείδησής σου.Να εξαργυρώνουν με τριάντα αργύρια κάθε αντίρρηση.Κι οι ιδέες; Οι πανανθρώπινες Aξίες; Χαθήκαν μέσα σε ένα λαβύρινθο που λαίμαργα ένας μινώταυρος τις καταπίνει.Όχι εγώ.Εμείς.Με αυτοσυνειδησία κι αλληλέγγυα χέρια.Η ζωή μου, η κάθε μέρα μου έχει τον ίδιο ουρανό με τη δική σου.Τον ίδιο ήλιο.Το ξέρεις.Το βλέπεις.Όχι εγώ.Εμείς.Έτσι θα αντέξουμε.Το νιώθεις;
_
_
_
''Όταν οι άνθρωποι θα έρθουν πιο κοντά μεταξύ τους,θα τους βγάλω τα καπέλα..'' Γαΐτης Γιάννης (1923 - 1984)