Γεωργία Βασιλειάδου...

Γεωργία Βασιλειάδου (1 Ιανουαρίου 1897 - 12 Φεβρουαρίου 1980)

H πιο όμορφη ''άσχημη'' ηθοποιός του κινηματογράφου.....

"Γεννήθηκα.... δεκατριών ετών. Τ' αμφισβητείτε; Αλλά γιατί; Αφού την ημέρα εκείνη, ημέρα του Αγίου Γεωργίου, πρωτάκουσα να μου μιλούν για θέατρο. Και πήρα την απόφαση ν' αφοσιωθώ σ' αυτό. Την... φωτιά μου την άναψε μια συμμαθήτριά μου, ενώ συγχρόνως μου έσβησε την όρεξη για σχολείο και γράμματα. Άλογο η φαντασία μου κάλπαζε πάνω στο πάλκο και τα χτυπήματα των οπλών ήταν για μένα... χειροκροτήματα. Μ' αυτά, λοιπόν, περνούσα τον καιρό μου, ώσπου, μετά από δύο χρόνια, έφθασε η μεγάλη στιγμή.

Πριν, όμως, προχωρήσω, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω, ότι τόπος γεννήσεως μου είναι η Κυψέλη και είμαι το έκτο κατά σειρά παιδί από την... στρατιά των οκτώ, που έφεραν οι γονείς μου στον κόσμο. Και τώρα επανέρχομαι εις τη θεατρική μου ιστορία...

Ήταν απόκριες. Φεβρουάριος. Η μητέρα μου μου έδωσε ένα πιάτο γλυκά, να τα πάω στη νουνά μου που έμενε στο Παγκράτι. Περνώντας, όμως, έξω από τη Λυρική Σκηνή, άκουσα μουσική και τραγούδια. "Εδώ θα είναι θέατρο", συλλογίστηκα. Στο προαύλιο έκαναν βόλτες ο μακαρίτης ο Λαυράγκας και ο ιδιοκτήτης του κτιρίου.

- Καλέ τι είναι εδώ, ρώτησα με αφέλεια.

- Θέατρο, μου απαντούν.

Τότε, μια φωνή μέσα μου μου είπε: "Γεωργία, ήρθε η ώρα σου να βγεις στη σκηνή..."Έτσι, ξαναρωτώ:

- Και πού πρέπει ν' αποτανθώ, για να μάθω πώς βγαίνει κανείς ηθοποιός;

- Σ' εμάς. Ποιος ενδιαφέρεται;

- Εγώ...

- Τραγουδάς;

- Τραγουδώ.

Με παίρνουν, λοιπόν, και με πάνε στην πλατεία. Μ' αφήνουν να περιμένω, ώσπου να τελειώσει η πρόβα. Εν τω μεταξύ, με περικυκλώνουν διάφοροι ηθοποιοί, κι ενώ εγώ μαγεμένη κοίταζα στη σκηνή, εκείνοι μου έφαγαν όλα τα γλυκά. Τέλος πάντων, κάποτε έρχεται η σειρά μου, με δοκιμάζουν και διαπιστώνουν ότι είχα... υποφερτή φωνή. Και με προσλαμβάνουν. Έτσι, έκανα το ντεμπούτο μου στην Λυρική στο "Γάμο της Γιαννούλας". Στην όπερα έμεινα δύο μήνες. Μετά πάω με τον Ιωαννόπουλο στα Εξάρχεια, ακολουθεί μια περίοδος με Κυβέλη - Βεάκη και, εν συνεχεία, εμφανίζομαι στην επιθεώρηση "Καρακάξα" στο Κεντρικόν. Εκεί με είδε η Μαρίκα (Κοτοπούλη) και με πήρε κοντά της. Δέκα χρόνια έμεινα στο θίασό της. Πήγα τέσσερις φορές τουρνέ στην Αίγυπτο. Σε πολλές, μάλιστα, από τις περιοδείες αντικαθιστούσα τη Μαρίκα στους ρόλους της. Ύστερα, συνεργάστηκα με πολλούς άλλους θιάσους, έπαιξα σε πολλά θέατρα. Κάποτε έκανα και μια αίτηση να προσληφθώ στο Εθνικό, αλλά ο τότε διευθυντής του Μπαστιάς την απέρριψε, επειδή ήμουν σ' ενδιαφέρουσα. Πόσο πικράθηκα...

Είμαι τριάντα εφτά ολόκληρα χρόνια στο θέατρο. Στο διάστημα αυτό έφαγα τη φτώχεια με το κουτάλι. Έχω εννέα χρόνια που ανέπνευσα. Πέρασα δύσκολα νιάτα. Είμαι ευτυχής, όμως, που θα έχω καλά γεράματα...".