Η επιζώσα

   Eδώ στο ανατολικό ημισφαίριο της γής που ξόδευε τον προσωπικό της χρόνο ζωής, σε βόρειο πλάτος κοντά στον ισημερινό, νύχτωσε πάλι και η υπεύθυνη για την εξαίρεση του φωτός μισογεμάτη σελήνη κρεμάστηκε ψηλά, να διατυμπανίσει την σχέση της με τον ήλιο προκλητικά τολμηρή μέσα στην απόλυτη κυριαρχία της νύχτας.
  Το φως ταξιδεύει το σύμπαν με την θρασύτητα της δικής του κυριαρχίας και εισβάλλει παντού. Ακόμα κι ακάλεστο. Ότι ακάλεστο την έσωζε συχνά. Απο που ερχόταν; Ποιός την έβλεπε; Ειρωνεία; Το ουράνιο αλισβερίσι επι της γης και τα υπερκόσμια σημάδια ήταν μια νοηματική και συνεπώς όχι  ξεκάθαρη γλώσσα.
  Η ημισέληνος έδυε γρήγορα αυτή τη νύχτα. Ο ουρανός φανέρωνε όλα τ' άστρα του, μοναχικά ή σε σχηματισμούς. Αστερισμοί καρφωμένοι αιώνια στον εκδηλωμένο ουρανό  ξεπλέκουν μύθους με θεούς, ημίθεους, άθλους κι υπερφυσικές δυνάμεις κι αιχμαλωτίζουν το βλέμμα αυτών που έστρεψαν το βλέμμα τους ψηλά. Η πρόκληση της αθανασίας έχει ισχυρά δολώματα. Αν μυρίσεις θέλεις να δαγκώσεις, κι αν δαγκώσεις αυτό που είσαι πεθαίνει. 


 

       Κοιτάζοντας τον ουρανό ένιωσε σταθερό το έδαφος κάτω απο τα πόδια της. Τόλμησε το χέρι ψηλά κι άνοιξε την παλάμη στ' άστρα , σαν ασυνείδητη κίνηση ενός μοναχικού που λαχταρά σημεία ζωής και γνέφει οπουδήποτε πιθανολογεί την υποψία της. Είμαι κι εγώ εδώ, με γνωρίζει κανείς; γέλασε κυνικά με μια γερή δόση σαρκασμού στον έρημο εαυτό της και στο σύμπαν που ακούει σιωπηλά. Μια λαχτάρα επιβίωσης μαζί με μια προκλητική αδιαφορία για την ζωή της έπαιζαν με τα όρια της λογικής της. Που ήταν τα όρια και τι σηματοδοτούσε την λογική εδώ που είχε φτάσει;
   Σύντομα ενα φως ακαθόριστης προέλευσης διαπέρασε το τεντωμένο άκρο της, σαν άγνωστο παιχνίδι, σαν πιθανή απάντηση κρυμμένη στο γρίφο. Το χέρι έγινε για στιγμές διάφανο,διέκρινε καθαρά φλέβες,κόκκαλα, ιστούς, ξαφνιάστηκε δυσάρεστα, τι νόημα είχε αυτή η αλλόκοτη επαφή;  Τι ήθελε να επισημάνει; Δυσνόητα σημάδια, δυσεπίλυτες ασκήσεις απο τον συμπαντικό νου για τον άνθρωπο Μια παρουσία, κάποιος της μιλούσε σε μια άλλη γλώσσα αλλά αυτό δεν ήταν ικανό ν΄αλλάξει ριζικά κάτι.
   Τους σκοπούς του σύμπαντος κανείς δεν τους γνωρίζει τελικά.. Συχνά φαίνεται ότι μας κοροϊδεύει . Ότι φαίνεται παράταιρο όμως μπορεί να ταιριάζει για την ισοροπία που χάσαμε ή σε κάποιο κομμάτι μας που δεν γνωρίσαμε. Εδώ που βρισκόταν ακόμα κι η αντανάκλαση κάποιας άγνωστης μορφής ζωής μπορεί να ήταν η ύστατη προσφορά σωτηρίας. Για να γεμίσει μια αφόρητα άδεια στιγμή, ή να δώσει αφορμή να φανεί η αντίδραση  κάποιου επαναστατικού γονιδίου που αρνείται να συμβιβαστεί κι ανταποκρίνεται σε μια οποιαδήποτε πρόκληση έτσι, για να νοιώσει ότι υπάρχει.
    Ένιωσε μια έξαψη και συνέχισε  να κρατά υψωμένο το χέρι σα να το ξέχασε απο πείσμα στέλνοντας  το βραβείο της ανοιχτής παλάμης στα σύμβολα με το οποία κατασκεύαζαν οι άνθρωποι  περίτεχνα  γευστικά επιθέματα του αβαθούς  ρομαντισμού τους.  Κι αυτό γιατί απο καιρό κουφόφραζε μέσα της μια διαμαρτυρία που απαιτούσε το ξέσπασμά της. Διαμαρτυρία γιατί η ανακούφιση στην ματαιότητα της σύντομης ζωής  κρατούσε ελάχιστα αφού οι αιτίες σήψης του αληθινού ρομαντισμού δούλευαν  βαθιά κάτω απο την άγνοια των ανθρώπων.  Τσάκιζαν τους εαυτούς τους πηγαίνοντας στα τυφλά μέσα σε βάραθρα  πλάνης και έσερναν κι άλλους μαζί . Κι έλεγαν αυτό είναι, δεν υπάρχει άλλο. Μάλιστα καταργούσαν και τις υποψίες τους για κάτι αλλιώτικο.
   Με την πεποίθηση ότι η αγανάκτησή της και τ' ανοιχτά βραβεία της παλάμης δεν μπορούσαν να προσβάλλουν ή να λοιδωρίσουν τ΄αστέρια γιατί η ανωτερότητά τους γνώριζε τις αληθινές της προθέσεις, αλλά και για να υπογραμμίσει την θρασύτητά της ώστε να την προσέξουν, συνέχιζε να βραβεύει τους ουρανούς που ανοίγουν πολύ σπάνια κι αστραπιαία και κανείς δεν προλαβαίνει να δεί τι γίνεται επιτέλους εκεί πάνω κι έπειτα έδωσε πανταχού τριγύρω πολλά βραβεία για το μονότονο χρόνο της γήϊνης ζωής που περνά δύσκολα και χωρίς νάχει κάτι στις αποσκευές του που ν' αξίζει πραγματικά αυτή την θυσία να τον ανεχτεί κανείς.
 

Αν και ποτέ δεν ήταν ασεβής έστειλε και μια σκέψη επιφύλαξης για την παναγαθότητα του δημιουργού. Και ο λόγος ήταν γιατί τα τυφλά ή παραπλανημένα σημεία των ετέρων αδελφών ψυχών δεν φωτίστηκαν με τις καλύτερες προθέσεις της και τις ευγενικές προσφορές. Δεν το ήξερε αυτό ο δημιουργός; Γιατί δεν μίλησε και την άφησε να εκθέσει το καλύτερό της στα εξαπατημένα αδέλφια της που χοιροβόσκουν αγαλλιάζοντας με την μισή επίγνωση των πράξεών τους;

Ρία Σπανού.