Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Έρωτας και κρίση.


 



Εκτινάχθηκε από την ουράνια κατοικία του και την κατέκλυσε ορμητικός, έτοιμος για τις υπερβάσεις και τις ακροβασίες που πρόσταζε η φύση του και με την σιγουριά ότι ο κόσμος συμμερίζεται και κυλάει σύμφωνα με την ονειρευτική του ορθότητα. Δεν ενημερώθηκε, ίσως και να μην ενδιαφέρθηκε να μάθει εξ αιτίας της απεριόριστης τόλμης και αισιοδοξίας που τον κατείχε, ότι εκτινάζοντας το σώμα του στην εποχή της διακινδύνευε την ίδια του την ύπαρξη.
   Οι πρώτες αναταράξεις άρχισαν όταν ακούμπησε τον ορίζοντα της γης, προσγειώθηκε στο έδαφος και της δήλωσε την σοβαρή κι υπεύθυνη  επιθυμία του να στεγαστεί σε σπίτι για δύο και να συμβιώσει με τα υλικά της πραγματικότητας. Μόνο που αυτά τα υλικά είχαν εκπέσει σε πλειοδοτικό πλειστηριασμό ηθικής παραχώρησης. Αρχής γενομένης από την εργασία.
 
  Ψάχνοντας εργασία το πρώτο πράγμα που έπρεπε να ξεπεράσει ήταν η αμηχανία της κι έπειτα ο θυμός της.
  Ξεκίνησε ανίδεη, με τον έρωτα αποτυπωμένο πάνω της σαν άλικο άνθος που είχε εκραγεί σε πράσινο φυτό αλλά σύντομα κατάλαβε ότι οι εναπομείναντες επιχειρήσεις που ζητούσαν προσωπικό είχαν αρχίσει να μετατρέπονται σε βαμπίρ και ανέπνεαν ασθμαίνοντας καιροφυλακτώντας για το ελεύθερο οξυγόνο του ανυποψίαστου αναζητητή και ότι τελικά
πήγε να καταθέσει τις ελπίδες και τα διαπιστευτήρια των προσόντων της στην σπηλιά του βρικόλακα
  
Η κρίση είχε τον αντιπρόσωπό της καθισμένο στην άνετη πολυθρόνα του κεντρικού γραφείου της εταιρίας.
   -Χαίρετε.
   -Καθίστε παρακαλώ...Μυρίζετε ωραία.. Και το χρώμα σας λάμπει...Ξαπλώστε καλύτερα...ξαπλώστε...χαλαρά...μη σκέπτεστε...
   -Ευχαριστώ, αλλά δεν είναι υπερβολή να ξαπλώσω; Και να μη σκέπτομαι είπατε;
   -Ναι, ναι,... είναι απαραίτητο...για το καλό σας...
    Ενοχλήθηκε αλλά ξάπλωσε ... 
   -Σας ακούω.. Ποια είναι τα προσόντα σας;
   Καθώς κοίταζε το άσπρο ταβάνι είδε το μέλλον της να διαγράφεται θεσπέσιο, ένιωσε περήφανη για τον εαυτό της, γι αυτό που κατάφερε να γίνει.
   -Δυο πτυχία, δυο μεταπτυχιακά,απταιστα αγγλικά, γερμανικά, καλή γνώση γαλλικών, η όρεξή για ζωή που μου προσφέρει ο έρωτάς μου και η φιλοδοξία μου ν' αναπτύξω τα προσόντα μου επί της γης.
   -Μμμ..πολύ ωραία.. Προσλαμβάνεσαι δοκιμαστικά στην αρχή και βλέπουμε, είπε ο στιβαρός αντιπρόσωπος της επιχείρησης κι αμέσως σηκώθηκε από τη καρέκλα του πανύψηλος γεμάτος αυτοπεποίθηση και την πλησίασε με βήμα σταθερό.
   Οι πρώτες αναδυόμενες υποψίες της άρχισαν να ενισχύονται. Κάτι περίεργο συνέβαινε εδώ.
  - Tι εννοείται δοκιμαστικά;
  - Απαιτείται κάποιος χρόνος εργασίας για ν΄αναγνωριστούν και να δοκιμαστούν οι ικανότητές σου, πριν την πρόσληψη.
   -Δηλαδή θα δουλεύω χωρίς να πληρώνομαι;
   -Για κάποιο διάστημα, ναι...
-Δηλαδή πόσο;
-Εξαρτάται από την παραγωγή, τις πωλήσεις, το χρηματιστήριο, την τιμή του πετρελαίου, τις διατάξεις από το διεθνές νομισματικό ταμείο, την αφοσίωσή σου στην επιχείρηση, τη γεύση σου, το....
  Πλησίασε πολύ κοντά στο πρόσωπό της και την κοίταζε με βλέμμα βαθύ που μέσα του σάλευαν μαύρα πηχτά νερά. Η παρουσία της φαινόταν να τον εξιτάρει. Άρχισε να οσφραίνεται και να εισπνέει πάνω από την μύτη, το στόμα, το λαιμό της σα νάκανε αναγνώριση εδάφους, σα νάταν απλά ένα θήραμα, ή ένα είδος τροφής που δικαιωματικά του ανήκε.
   - Σου δίνετε επίσης και μια ευκαιρία... αν καταλαβαίνεις...Να πληρωθείς άμεσα ή ν' αργήσεις...Εγώ θα σε βοηθήσω να στεγάσεις τον έρωτά σου...μόνο κλείσε τα μάτια τώρα...
   Δεν ήξερε αν έπρεπε να τρομοκρατηθεί η να γελάσει. Έμοιαζε να πέφτει σαν παράδοξο κι ευτράπελο μέσα στις προσωπικές σημειώσεις της για τις εκφάνσεις του κόσμου. Όσο χιούμορ είχε καταφέρει να βάλει στο βίο της σα μέτρο ισορροπίας κι άμυνας απέναντι στο παράδοξο κι αναπάντεχο της ζωής δεν στάθηκε ικανό να εξουδετερώσει αυτό που βίωνε.
- Μα τι λέτε, τον διέκοψε εκνευρισμένη και πετάχτηκε επάνω, δεν μπορώ να υπάρξω έτσι.
   Η φωνή του ακούστηκε σιγανή και συρικτή, ανατριχιαστική σα να σερνόταν μια μικρή βελόνα επάνω σε σίδερο.
  -Αλλαξε το λόγο ύπαρξής σου...Δουλειά δεν ζήτησες;





    

     Απογοητεύτηκε αλλά ο έρωτάς της δεν υποχωρούσε εύκολα. Ήταν φτιαγμένος από αντιθέσεις. Εύθραυστος και σκληρότατος, ντελικάτος κι ανθεκτικός, ποιητής και καταστροφέας, ο έρωτάς της ήταν ηρωϊκός,επιβίωνε σε ευνοϊκές κι αντίξοες συνθήκες. Πεισματάρης και κάπως παρανοϊκός στα θέλω του επέμενε να εγκατασταθεί σ' αφιλόξενο και τραχύ τόπο μ' όλα τα κύτταρά του διαυγή και σε εγρήγορση. Ακόμα και πληγωμένος δεν υποχωρούσε, συνέχιζε ν' ακολουθεί τις εξάρσεις τις καρδιάς του, επέμενε, με γρατζουνιές, με αίματα, με σπασμένα κόκαλα να την οδηγεί έξω από τον τόπο και το χρόνο, έξω από τον μικρό εαυτό της. Απαιτούσε συνεχώς να στεγαστεί προσθέτοντας ένα συν στα ζητούμενά του. Ν' αναπαράγει την ζωή.
   Έχοντας πάρει για τα καλά το βάπτισμα του πυρός ενέτεινε τις προσπάθειές, τις άμυνες και τις επιφυλακές της και περιόρισε  τις προσδοκίες της. Δεν έφτανε όμως. Ο Προκρούστης της κρίσης στεκόταν μπροστά στην είσοδο για το μέλλον. Ψυχρός και σαδιστής έκοβε με πριόνι ή τέντωνε σάρκες και κόκαλα μέχρι να τα φέρει στα μέτρα που γύρευε.
   - Τι ζητάς δεσποινίς;
   -Δουλειά να περάσω στο μέλλον. Έχω όλα τα προσόντα. Μόρφωση, πάθος, φαντασία.
   -Ξάπλωσε.
   Κανείς δεν την ήθελε όρθια. Ξαπλώνει.  Μη της πει αύριο ο εαυτός της ότι δεν προσπάθησε αρκετά.
   Αρχίζει το μέτρημα κι αποχωρούν μια-μια βαριές οι ελπίδες για το μέλλον.
   -Υψηλά τα ζητούμενά σου, κοντές οι παραχωρήσεις σου. Καταλαβαίνεις έε; Πρέπει ν' αντιστρέψουμε..
   Άρχισε να ετοιμάζει τα εργαλεία.
   -Μα τι κάνεις; Πως θα επιβιώσω μ' αυτή την αντιστροφή; Δεν θα λέγεται ζωή αυτό.
   - Θα συνηθίσεις. Και τι είναι αυτά τα φτερά επάνω σου;
   -Ο έρωτάς μου είναι.
   -Θα τα κόψουμε, δεν χωράνε εδώ. Κράτα τον έρωτα χωρίς τα φτερά.
   -Μα πως; Πάνω στα φτερά του έχω βάλει το γέλιο και το κλάμα ενός μωρού...
   -Αυτό δεν με αφορά δεσποινίς. Εγώ μετρώ και υπολογίζω μεγέθη. Κάθισε ακίνητη να κάνω την δουλειά μου.
   Δεν έφυγε αμέσως.Χρειαζόταν επειγόντως μια δουλειά. Όμως τα φτερά της δεν τα παραχωρούσε.
   -Κάθομαι αλλά σου απαγορεύω ν' αγγίξεις τα φτερά μου, είπε τραγικά αστεία λες κι είχε δικαίωμα να ορίζει κανόνες την ώρα που την πήγαιναν για εκτέλεση.
   -Καλά, δεν θα τ' αγγίξω...
    Δεν το πίστευε! Κέρδισε μια μάχη!
   -Ανοιξε όμως λίγο τα πόδια σου....
   -Μα τι λες;
    Γυάλισε την παραφροσύνη το ένα μάτι του Προκρούστη, το άλλο αλλήθωρο ατένιζε το προσωπικό του χάος. Άρχισε να γελά με σαδιστικό σαρκασμό.
   -Δεν τα πας καλά στις διαπραγματεύσεις. Πως νομίζεις ότι θα βρεις δουλειά;
   -Μα εσύ θέλεις να διαπραγματευτώ τα αδιαπραγμάτευτα. Ότι με ορίζει σαν άνθρωπο.
    Δεν απάντησε αλλά τράνταξε με γέλια το στραβοχυμένο χονδροειδές σώμα του σαν δύσμορφος κλόουν που μεταλλάσσει την διάθεση για χαρά και ζωή σε τρόμο κι ανυπαρξία.


    Αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδε τον έρωτά της να μαζεύει τα φτερά του και να πέφτει κάτω σα να χτυπήθηκε από μια δύναμη που δεν μπορούσε ν' αντιπαλέψει. Την εγκατέλειπε;
  Όχι. Με τις καταπληκτικές δυνατότητες ανάρρωσης που διέθετε ανέλαβε γρήγορα και οι προσπάθειες της για ανεύρεση εργασίας συνεχίστηκαν όπως και οι αποτυχίες της.
  Έπεσε και σηκώθηκε πολλές φορές μαζί με τον έρωτά της. Ανυποχώρητος αυτός στην προσπάθεια, πεισμωμένος να επιζήσει μέσα στα βραχώδη όρη της οικονομικής κρίσης κοβόταν συνεχώς.
   Έπεσε από βράχια όταν σκαρφάλωνε να φτάσει τις κορυφές της δύναμής του, από μισογκρεμισμένες γέφυρες περνώντας πάνω από χάσματα της συνείδησης του κόσμου, από σύννεφα όταν ανέβαινε να ζωγραφίσει το άστρο της επαγγελίας του.   Έπεσε με το κεφάλι, με τα πόδια, μπρούμητα,ανάσκελα και πλαγίως. Διασείσεις, κατάγματα, πληγές άφησαν τα σημάδια τους πάνω σ' αυτό το ωραίο κι ιδανικό σώμα που ονειρευόταν την θεϊκότητά της.

    Είχε θυμώσει και τρομοκρατηθεί ταυτόχρονα κι έψαχνε απεγνωσμένα τον υπαίτιο και τον παραλήπτη της αγανάκτησής της. Ματαιοπόνησε σε μια άκαρπη αναζήτηση. Ήταν επιβάτης ενός τρένου που έτρεχε στο πουθενά. Και πάση θυσία έπρεπε να κρατήσει τον μοναδικό εθελοντή ζωής που την διακατείχε, αυτόν με την παράφορη αισιοδοξία κι επιθυμία, γιατί η ανάγκη να παραμείνει ζωντανός ήταν άμεση
    Άρχισε να στέλνει στο άγνωστο σύμπαν νοητικά σήματα SOS  μήπως ακούσει κανείς τον κίνδυνο  και διασωθεί η γενιά της.

 

 --------------------------------------------


Ρία Σπανού



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου