Το ποίημά του Ναζίμ Χικμέτ Kız Çocuğu (Το μικρό κορίτσι)

είναι μια έκκληση για την ειρήνη από ένα επτάχρονο κοριτσάκι, δέκα χρόνια μετά το θάνατό του στη Χιροσίμα. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά αντιπολεμικά τραγούδια

Η Sümeyra Cakir γεννήθηκε στην Τουρκία (Edirne), στις 25 Μαΐου 1946 και πέθανε εξόριστη στη Γερμανία (Φρανκφούρτη), χτυπημένη από τον καρκίνο, στις 5 Φεβρουαρίου 1990.
"Η επαναστατική μου αποστολή είναι να ερμηνεύω προοδευτικά λαϊκά τραγούδια σύγχρονων προοδευτικών τραγουδοποιών.
Το ρεπερτόριό μου αποτελείται από τραγούδια που μιλούν για ελευθερία και δημοκρατία, για την αγάπη, για τους ανθρώπους και για τη ζωή, όπως επίσης από τραγούδια που μιλούν για τη φύση, τη γη και το μέλλον των ανθρώπων. Η καλλιτεχνική μου ευθύνη έγκειται όχι μόνο στο να μιλήσω για προοδευτικά μηνύματα αλλά και να ξυπνήσω συναισθήματα και να διαπαιδαγωγήσω."

Προλογίζει η Μαρία Δημητριάδη.
Η ηχογράφηση είναι ζωντανή από μπουάτ όπου εμφανίζονταν μαζί. (Δεκαετία του '70)
Είναι μια πολύ όμορφη μελοποίηση του γνωστού ποιήματος του Ναζίμ Χικμέτ που ερμηνεύει υπέροχα η Σουμεϊρά και αξίζει να υπάρχει. Όπως αξίζει να υπάρχει και η φωνή της αγαπημένης μας Μαίρης για να μένει ζωντανή στη μνήμη μας.

Χιροσίμα 6 Αυγούστου 1945. Ακριβώς πριν 65 χρόνια. Το κοριτσάκι από τη Χιροσίμα ήρθε και πάλι να χτυπήσει την πόρτα μας για να βάλουμε την υπογραφή μας, ώστε να μη σκοτώνονται πια τα παιδιά. Πάνε 65 χρόνια που πέθανε στη Χιροσίμα. Είναι ένα κοριτσάκι επτά χρονών...Δε μεγαλώνουν τα νεκρά παιδιά...

Η ελεύθερη απόδοση του ποιήματος , όπως την ακούμε από τη Μαίρη:

Εγώ χτύπησα την πόρτα σας
δεν μπορείτε να με δείτε
δε φαίνονται τα νεκρά παιδιά
Πάνε δέκα χρόνια που πέθανα στη Χιροσίμα
Είμαι ένα κοριτσάκι επτά χρονών
δε μεγαλώνουν τα νεκρά παιδιά
Εγώ χτύπησα την πόρτα σας
Βάλτε παρακαλώ την υπογραφή σας
για να μη σκοτώνονται πια τα παιδιά
και να τρώνε ζαχαρωτά και καραμέλες

KIZ ÇOCUĞU