Το έπος της μετανάστευσης και η πατρική αγάπη....
Μια από τις συγκλονιστηκότερες φωτογραφίες που έχω δει. Είναι του Γιάννη Μπεχράκη . Φωτογραφίζει το έπος της μετανάστευσης και την πατρική αγάπη.
Ο Σύριος πρόσφυγας που περπατά μόνος μέσα στη βροχή, χιλιόμετρα, προς τα Μακεδονικά σύνορα, αφού πέρασε θάλασσες και έμεινε ζωντανός μέσα στον πόλεμο, προσπαθεί να δώσει κουράγιο στο παιδάκι του.
Μητέρα δεν υπάρχει. Θα χάθηκε κάπου στην πορεία σε κάποιο υγρό ή στέρεο τάφο. Σπίτι δεν υπάρχει. Περιουσία και πατρίδα χαμένες επίσης.
Όλα στο 0. Μένει η αγκαλιά και η γονεϊκή αγάπη στο δρόμο προς το μεγάλο άγνωστο.
Ας αναλογιστούμε πώς θα ήταν να είμασταν στη θέση του Σύριου αυτού πρόσφυγα. Μόνον έτσι μπορούμε για λίγα δευτερόλεπτα ίσως να την προσεγγίσουμε, έστω από την ασφάλεια του αστικού μας πολιτισμού.
Μια από τις συγκλονιστηκότερες φωτογραφίες που έχω δει. Είναι του Γιάννη Μπεχράκη . Φωτογραφίζει το έπος της μετανάστευσης και την πατρική αγάπη.
Ο Σύριος πρόσφυγας που περπατά μόνος μέσα στη βροχή, χιλιόμετρα, προς τα Μακεδονικά σύνορα, αφού πέρασε θάλασσες και έμεινε ζωντανός μέσα στον πόλεμο, προσπαθεί να δώσει κουράγιο στο παιδάκι του.
Μητέρα δεν υπάρχει. Θα χάθηκε κάπου στην πορεία σε κάποιο υγρό ή στέρεο τάφο. Σπίτι δεν υπάρχει. Περιουσία και πατρίδα χαμένες επίσης.
Όλα στο 0. Μένει η αγκαλιά και η γονεϊκή αγάπη στο δρόμο προς το μεγάλο άγνωστο.
Ας αναλογιστούμε πώς θα ήταν να είμασταν στη θέση του Σύριου αυτού πρόσφυγα. Μόνον έτσι μπορούμε για λίγα δευτερόλεπτα ίσως να την προσεγγίσουμε, έστω από την ασφάλεια του αστικού μας πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου