ΕΙΜΑΙ....

I am a destiny

Είμαι σκεύος.
Είμαι τραπέζι.
Σχετίζομαι με την όρεξη.
Επάνω μου ακουμπούν
τις κούπες της ευθυμίας τους.

Είμαι τρόπαιο ζωντανό,
με κατέχουν,
με διατηρούν,
με ισιώνουν όταν λυγίζω,
απονέμουν επάνω μου την γεναιοδωρία τους.

Είμαι παράθυρο,
καθώς κοιτάω,
φωτογραφίζω
περαστική ζωή.
Τα πάθη μου προσπερνούν
απέναντι.
Καίγομαι ακίνητη.

Είμαι άγαλμα εκφραστικό
με ελαφρά κλίση του ώμου μπροστά
με στημένο ενθουσιασμό
και λοξές ματιές
που ψαχουλεύουν δραπέτευση.

Είμαι απαγορευμένη αγωνία
υποκρίνομαι το χαμόγελο.

Είμαι αέρας.
Γεμίζω την κραυγή.
Το στόμα μου
επιφυλλάσει μια έκπληξη.

Είμαι το πείραμα της εποχής μου,
παρεμβάλλομαι
απο ρεύματα αόρατα
δοκιμάζομαι στη θλίψη, στη φτώχεια,
μ΄εξετάζουν, μ΄ακροάζονται,
με ζυγίζουν,
συσκέπτονται.

Είμαι επιζώσα επειδή
άλλαξα την καρδιά μου σε κίτρινη
και βάφτηκα το χρώμα της σκουριάς
να ξεγελώ.

Είμαι φυτό του αέρα.
Δεν έχω ρίζες,δεν έχω γή.
Εκδιώχτηκα.
Αναρριχώμαι όμως.
Ανθίζω.
Τρέφομαι απο τα μάτια
στον ήλιο
μη καταρρεύσω
στην ελεημοσύνη
κάποιου δυνάστη.

Ρ.Σ