Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΥΧΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΥΧΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

ΤΟ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ GR4YOU ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ!!!




Σε όλα τα παιδιά που ξεκινούν σήμερα τις εξετάσεις εύχεται, ολόψυχα Δύναμη, πίστη στον εαυτό τους ...
μην ξεχνάτε ότι η ανεμελιά τελείωσε μαζί με τα μαθητικά χρόνια... από δω και πέρα η ζωή είναι 
 ένας ατελείωτος αγώνας γεμάτos  προκλήσεις και ευκαιρίες για προσωπική πρόοδο και κοινωνική καταξίωση, για επίτευξη στόχων οι οποίοι με μεθοδικότητα και αφοσίωση μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. 
Γι'αυτό τίποτα να μην σας πτοεί
Καλή επιτυχία λοιπόν να έχετε στον πρώτο σοβαρό αγώνα της ζωή σας αλλά και σε κάθε αγώνα που θα χρειαστεί να δώσετε...
Το κεφάλι ψηλά και όλα θα πάνε καλά.....
ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ GR4YOU

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

~~ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ~~ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ~~



ΚΑΘΩΣ Η ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΑΥΡΑ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΑΝΑΚΑΤΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ, ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΝΟΥ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΜΑΚΡΥΑ ...ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ.....

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Πώς βγήκε η παροιμία «Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση»


Ο κεφαλονίτικος μύθος που σχετίζεται με τη γνωστή έκφραση
Το όνομα Γιάννης χρησιμοποιείται σε πολλές λαϊκές εκφράσεις και παροιμίες. Μία γνωστή παροιμία είναι φυσικά και η «Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση», η οποία χρησιμοποιείται υποτιμητικά.
Ο γνωστός λαογράφος, Νικόλαος Πολίτης, στο βιβλίο του «Παροιμίες», παραδίδει έναν κεφαλονίτικο μύθο που σχετίζεται με την παροιμία:
Κάποτε υπήρχε ένα μικρό χωριουδάκι, με πολύ λίγους κατοίκους, οι οποίοι ήταν φτωχοί σε περιουσία αλλά και σε γνώση! Όλες οι οικογένειες του χωριού ήταν 45, και το περίεργο είναι, πως όλοι οι νοικοκυραίοι ονομάζονταν Γιάννηδες!
Οι 45 αυτοί Γιάννηδες είχαν μια περίεργη νοοτροπία: Να μην ενεργεί κανείς ξεχωριστά σε κάποια εργασία, αλλά όλοι μαζί ξεκινούσαν «μπουλούκι» κι όπου τους έβγαζε ο δρόμος… Τους διέκρινε η μεταξύ τους εμπιστοσύνη κι αγάπη, σε βαθμό που νόμιζε κανείς ότι επρόκειτο για 45 αγαπημένα αδέλφια. Ο καιρός περνούσε ευτυχισμένα, ώσπου μια χειμωνιάτικη νύχτα ήρθε να διαταράξει την ησυχία τους μια καταιγίδα.
Η καταιγίδα είχε ως αποτέλεσμα να ξεχειλίσει κάποιο ποτάμι κοντά στο χωριό και να τους καταστρέψει τις περιουσίες τους. Όταν ξημέρωσε συγκεντρώθηκαν και οι 45 στην πλατεία του χωριού, και πήραν την απόφαση να εκδικηθούν το ποτάμι για το κακό, που τους προξένησε.
Καθένας από αυτούς έλεγε και μια γνώμη για τον τρόπο που θα επέβαλαν την τιμωρία. Ήταν η πρώτη φορά που δεν συμφωνούσαν και τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά. Υπήρχε μάλιστα φόβος να πιαστούν στα χέρια.
Τη στιγμή που το πράγμα είχε φτάσει στο απροχώρητο παρουσιάστηκε ο περιλάλητος και καθώς λένε οι κακές γλώσσες, ο ψευτοπαλικαράς ο κόκορας και έσωσε την κατάσταση. Καθώς προβάλλει με μουσκεμένα φτερά από την πλημμύρα, τους είπε: «Ε, πατριώτες, ντροπή να τσακώνεστε για ασήμαντα πράγματα.
Εγώ θα σας πω τον τρόπο, πώς να εκδικηθείτε το ποτάμι. Αρκεί να μου υποσχεθείτε, ότι θα με υπακούσετε». «Ναι, ναι εσένα θέλουμε, θα σε κάνουμε αρχηγό!» είπαν όλοι. «Εμπρός, ελάτε όλοι κοντά μου, πάρτε ρόπαλα στα χέρια, να πάμε να διώξουμε το ποτάμι από τον τόπο μας, να γυρίσει πίσω και να μην ξαναπεράσει απ’ εδώ, να πάει εκεί που περνούν οι παλικαριές του!». Όλοι έμειναν σύμφωνοι.
Όταν έφτασαν στις όχθες του ποταμού, που κυλούσε με ορμή, ο κόκορας τους είπε, πως πρέπει να πηδήσουν μέσα στο νερό με τα ρόπαλα στα χέρια και να αρχίσουν τον… ξυλοδαρμό, ώσπου να καταλάβει το ποτάμι ότι είναι ανεπιθύμητο πλέον στο χωριό! Έτσι οι Γιάννηδες «υπάκουσαν» στον αρχηγό – κόκορα, με αποτέλεσμα να πνιγούν όλοι!

Παροιμίες ( για τον Γιάννη)


Του Αι Γιαννιού σήμερα και πέρα από τους φίλους που μου έρχονται στο μυαλό για να τους ευχηθώ μου έρχονται και οι αμέτρητες παροιμίες που η λαική σοφία έπλασε.
Τί σημαίνει η λέξη παροιμιά και από κρατάει η σκούφια της;Ας προσπαθήσω να κάνω μια ετυμολογία της λέξης από μια σύντομη έρευνα που έκανα στα κιτάπια μου αλλά φυσικά και στον πολύτιμο φίλο μου, το διαδίκτυο.
Παροιμία σύμφωνα με το Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννη Σταματάκου σημαίνει το ρητόν, το γνωμικόν. Προέρχεται από το επίθετο πάροιμος ( παρά +οἶμος ), ο παρά την ὁδόν εὑρισκὀμενος, ὁ γείτων.Στην αρχαία Ελλάδα συνήθιζαν να γράφουν σύντομα μηνύματα με οδηγίες , συνθήματα και παραγγέλματα προς τους πολίτες σε μαρμάρινες στήλες"Ερμάς ( προτομές του Ερμού )"που τοποθετούσαν "παρ΄οιμον "στο δρόμο.
Οι παροιμίες καιοι παροιμιώδεις εκφράσεις αποτελούν μέρος του λαογραφικού θησαυρού μας που μέσα σε λίγες λέξεις αποδίδουν τη λαική σοφία και ιστορία. Παραδόθηκαν από γενιά σε γενιά στο διάβα του χρόνου με τον προφορικό λόγο. Είναι λακωνικές και γλαφυρές φράσεις της ντοπιολαλιάς μας που περιγράφουν τη θετική ή την αρνητική πλευρά της ζωής , τις ανθρώπινες σχέσεις τις συνήθειες και τις ανάγκες.
Ο Γιάννης τώρα σαν όνομα έχει την τιμητική του ανάμεσα στις τόσες παροιμίες του τόπου μας. Παραθέτω ορισμένες. ( Όσες μπορώ να θυμηθώ )Μπορείτε βέβαια να συμπληρώσετε όποιες τυχόν έχω παραλείψει:

Όχι Γιάννης, Γιαννάκης
Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.
Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον εβγάλαμε
Τί κάνεις Γιάννη ;Κουκιά σπέρνω.
Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση
Να σε κάψω Γιάννη , να σε αλείψω λάδι( ή μέλι )
Γιάννης Κερνάει , Γιάννης πίνει.
Τί έχεις Γιάννη τί είχα πάντα
Φοβάται ο Γιάννης το θερίο κια το θεριό το Γιάννη
Πότε ο Γιαννης δεν μπορει , πότε ο κωλος του πονεί...
Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, μας δάνειζαν καμπόση!!

Και πού οφείλεταί αυτή η πληθώρα παροιμιών με αυτό το όνομα ;Μάλλον διότι είναι ιδιαίτερα κοινό και κατά πάσα πιθανότητα το πιο κοινό ελληνικό όνομα.
Και για το κλείσιμο παραθέτω μια ιστορία για το πως προήλθε η παροιμία Γιάννης κερνάει , Γιάννης πίνει που βρήκα τυχαία σε ένα Blog.
Ανάμεσα στα παλικάρια του Κολοκοτρώνη,ξεχώριζε ένας Τριπολιτσιώτης,ο Γιάννης Θύμιουλας,ο οποίος είχε καταπληκτικές διαστάσεις...Ήταν δύο μέτρα ψηλός,παχύς και με το ένα του χέρι μπορούσε να σηκώσει άλογο στον αέρα..! Ο Θύμιουλας έτρωγε στην καθησιά του ένα ολόκληρο αρνί,αλλά και πάλι πεινασμένος ήταν! Επίσης έπινε και πάρα πολύ...Παρ' όλα αυτά όμως,ήταν εξαιρετικά ευκίνητος,δεν λογάριαζε τον κίνδυνο κι όταν έβγαινε στο πεδίο της μάχης,μόνο που τον έβλεπαν οι Τούρκοι,τρέπονταν σε φυγή. Πολλοί καπεταναίοι μάλιστα,όταν ήθελαν να κάνουν κάποια τολμηρή επιχείρησι,ζητούσαν από τον Κολοκοτρώνη να τους τον δανείσει..!
Κάποτε ο Θύμιουλας πολιορκήθηκε και εγκλωβίστηκε σε μια σπηλιά μαζί με άλλους πέντε συντρόφους του. Η πολιορκία κράτησε περίπου τρεις μέρες. Στο διάστημα αυτό τα τρόφιμα τελείωσαν και ο Θύμιουλας άρχισε να υποφέρει..! Στο τέλος βλέποντας ότι δεν υπήρχε άλλη λύση,αποφάσισε να κάνει μια ηρωική εξόρμηση, που ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Αρπάζει το χατζάρι,βγαίνει από τη σπηλιά με απίστευτη ταχύτητα και αρχίζει να τρέχει ανάμεσα στους πολιορκητές χτυπώντας δεξιά κι αριστερά.
Οι εχθροί σάστισαν,τρόμαξαν και πολλοί το έβαλαν στα πόδια..! Έτσι γλύτωσε ο Θύμιουλας αλλά και όλοι οι υπόλοιποι σύντροφοί του! Κατέβηκαν τότε σε ένα χωριό,έσφαξαν τρία αρνιά και τα σούβλισαν. Ύστερα παρήγγειλε κι ένα βαρελάκι κρασί κι έπεσε με τα μούτρα στο φαγοπότι...Φυσικά όποιος Χριστιανός περνούσε εκείνη τη στιγμή από εκεί,τον φώναζε για να τον κεράσει...
Πάνω στην ώρα έφτασε και ο Κολοκοτρώνης και ρώτησε να μάθει τί συμβαίνει και ποιος γλεντάει...
Κι ο προεστός του χωριού είπε τη γνωστή φράσι...: ''Γιάννης κερνάει,Γιάννης πίνει...''
Υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν ότι η φράση είναι και πιο παλιά ακόμη,αλλά σε εμάς έμεινε από αυτό το περιστατικό...

Χρόνια Πολλά σας Γιάννηδες Και Καλά!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Χρόνια Πολλά Γιάννη ~ Γιαννούλα,γεμάτη Φως και πολλά πολλά εκπληρωμένα Όνειρα να΄ναι η ζωή σας!!!

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Αποχαιρετάμε το 2016 & υποδεχόμαστε το 2017 .







Και κάπου εδώ λέμε πως αποχαιρετάμε μια χρονιά που φεύγει και υποδεχόμαστε μια καινούργια που έρχεται. Στην ουσία η αλλαγή βρίσκεται μοναχά στο αριθμητικό του πράγματος. Γιατί αλλάζοντας το ημερολόγιο, τίποτα δεν διαγράφεται από την πραγματικότητα που συνεχίζει ακάθεκτη να ζει και να υπάρχει.
Νομίζω πως στα τόσα χρόνια που θυμάμαι, δεν υπήρξε άλλη χρονιά με τόσο πόνο, τόση δυστυχία και τόσο θάνατο καταγεγραμμένο. Δεν έχω να θυμηθώ κάτι άλλο, δεν έχω να επικεντρωθώ κάπου αλλού και θα ήταν στρουθοκαμηλισμός να το κάνω.
Η χώρα μας πέρασε, από τον όμορφο μεσογειακό προορισμό διακοπών σε ένα απέραντο νεκροταφείο ανθρωπίνων ψυχών. Μετανάστες πρόσφυγες πνίγηκαν στα καταγάλανα νερά του Ελύτη και στο φως του Καζαντζάκη. Παραμεθόριες περιοχές έγιναν πέρασμα και εγκλεισμός για χιλιάδες ακόμη, που το μόνο που ζητούσαν ήταν ελεύθερη πρόσβαση στη ζωή. Ο κανόνας έγινε εξαίρεση και κατακρεούργησε την ελπίδα ενός λαού, αποδεικνύοντας πως η εξουσία δεν διαθέτει ανθρωπισμό, με όποιον τρόπο και αν εκφραστεί. Άλλωστε ο άνθρωπος, δέχεται να εξουσιαστεί, μόνο στην περίπτωση που αναθέτει και αποστασιοποιείται από τα κοινά.
Στα θετικά της χρονιάς που φεύγει, θα υμνήσω ανθρώπους που παρόλη την ανέχεια της κρίσης, έδειξαν μεγαλείο ψυχής, σε αυτό που θεωρείται αυτονόητο για την ύπαρξη του ανθρώπου στη γη: την αλληλεγγύη. Σε όλους αυτούς που πρόσφεραν αγάπη στους συνανθρώπους μας, με όποιον τρόπο.
Μια χρονιά μπορεί να φεύγει και μια άλλη να έρχεται, μα η αλλαγή δε βρίσκεται στα ημερολόγια και στις χρονολογίες. Η αλλαγή αυτού του κόσμου, ζει μέσα στον καθένα και εν συνεχεία, στην εξωστρέφεια και στη συλλογική δράση, αυτού.
Για όσο λοιπόν δεν αντιλαμβανόμαστε την δύναμη που κρύβεται στην αλληλεγγύη και στη συλλογική δράση, για όσο αναθέτουμε τα προβλήματα και τις αδυναμίες σε εξουσιαστικά μοντέλα και μορφώματα, οι Πρωτοχρονιές θα έρχονται και θα φεύγουν χωρίς ουσία καμιά.
Αυτό που με δίδαξε η χρονιά που φεύγει, είναι πως καμιά φορά, χρήσιμο είναι να βγάζουμε τον σκασμό και να βάζουμε μπρος τα δυο μας χέρια και να σηκωνόμαστε. Τα δυο μας χέρια για αρχή και μετά μαζί με άλλα ζευγάρια χέρια. Με αυτά τα χέρια που υποβαστάζουν τον κόσμο, που φτύνουν στα μούτρα εξουσίες και θεσμούς, με αυτά τα χέρια που μόνο αγάπη έχουν ως απόθεμα, με αυτά τα χέρια που ξέρουν να αντιστέκονται σε ότι μας τρώει, σε ότι μας διαχωρίζει, σε ότι μας βγάζει από την ουσία της ανθρώπινης υπόστασης.
Χρόνια Πολλά με υγεία και με την ουσιαστική επιστροφή μας στην ενεργή ζωή, στην συλλογική δράση, στον κοινό σκοπό μας . Την επικράτηση της αγάπης. Τότε ίσως έρθει και μια ουσιαστική Πρωτοχρονιά για όλους μας.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Το Gr4you Εύχεται ...ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...




Το Gr4you  εύχεται να είναι ευτυχισμένη η νέα χρονιά για εσάς και τις οικογένειές σας. 
Ας είναι το ξεκίνημα του 2017 αφετηρία μιας δημιουργικής εποχής. 
Χρόνια πολλά... Καλή Χρονιά...

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Το Gr4you Εύχεται ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ...







Παρά τη βία που επικρατεί ...
είναι Χριστούγεννα, κάθε φορά που σκουπίζεις ένα δάκρυ από τα μάτια ενός παιδιού.
Είναι Χριστούγεννα, κάθε φορά που σταματάει ένας πόλεμος.
Είναι Χριστούγεννα, κάθε φορά που υποχωρεί η εξαθλίωση .
Είναι Χριστούγεννα  μια επίσκεψη στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου.  

Είναι Χριστούγεννα όταν κάποιος μοιράζεται το ψωμί του. 
Είναι Χριστούγεννα στη γη κάθε μέρα, όταν δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου.
Το Gr4you Εύχεται όλοι μαζί να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, να αλλάξουμε πορεία,για ένα κόσμο χωρίς βία, γεμάτο αγάπη αλληλεγγύη και ειρήνη.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !!!

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...

Καλή επιτυχία στην προσπάθεια όλων των παιδιών.
Να θυμούνται ότι αγώνας της ζωής δεν σταματά ποτέ, ούτε καθορίζεται από μία μάχη μόνο.
Ο δρόμος για τη μόρφωση είναι μακρύς και όμορφος, είναι όπλο για τους νέους ανθρώπους, πρέπει να την αναζητούν μέσα και έξω από τους τοίχους ενός σχολείου.
Οι γονείς να είναι δυνατοί για να μπορούν να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Α Ρ Χ Α Γ Γ Ε Λ Λ Ο Σ Μ Ι Χ Α Η Λ


Ρια Σπανου


....είναι αυτός που νικά τα ξημερώματα
και οι σκοτεινές πολιτείες των άστρων ανάβουν ξανά
παράθυρα με αγιασμένο φως,
.......
κι έπειτα κατεβαίνει έως τα βαθιά μυστικά,
εκεί που κανείς δεν τολμά,
σ΄αυτά που κρύψαν οι άνθρωποι στην αθέατη σελήνη, 
την ερημική τους,
κι έγιναν σφορδοί παρακλητικοί άνεμοι, θύελλες απόγνωσης
και καλούν ανέλπιδα την ελπίδα.

Σαν  παλμός έξαφνα 
δυνατός,
θα τινάξει μιαν αλήθεια στη συνείδηση,
και θα ιριδίσει ξανά η καρδιά!

Ρ.Σ.

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΓΕΛΩΝ



Λάμψεις κεραυνών στο στερέωμα κι αινίγματα στον κόσμο,
ποός θα τον ορίσει στα σωθικά των αιθέρων
και μέχρι που κατοικείται....
........
αναρριγούν οι απελπισμένοι την ξεχασμένη αθωότητα,
στις εσχατιές των παθών  που γύρεψαν τον κόσμο
κανείς δεν έμαθε γι αυτή την αγάπη,
που αντέχει ότι δεν αντέχουν,
της Συμπόνιας το χέρι που οδηγεί,
το θάρρος του πολεμιστή,
τον κήπο με το Φως  που δείχνει ο Ερχόμενος
και φέγγει δρόμος αντίθετος στο πεπρωμένο
σαν επιστρέφοντάς μας τα κλοπιμαία
αρχαία ευρήματα απο την ψυχή μας!

Ρ.Σ.







Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015