21 ΜΑΡΤΙΟΥ..... ΑΛΛΑ & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ.

<<ΌΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠ'ΤΗ ΦΥΣΗ ΙΣΟΙ... ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠ'ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΩΜΑ ΚΙ ΑΠ' ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΠΛΑΣΤΗ >> 
ΠΛΑΤΩΝ

Όλοι Διαφορετικοί – Όλοι Ίσοι

Ρατσισμός: «η κοινωνική ή πολιτική πρακτική διακρίσεων, που βασίζεται στο δόγμα της ανωτερότητας μιας φυλής και στην αντίληψη των μελών της ότι οφείλουν να περιφρουρήσουν τη σύσταση της ομάδας τους καθώς και τον κυριαρχικό τους ρόλο έναντι των υπόλοιπων ομάδων».

Τα είδη του είναι πολλά ˙ ο φυλετικός, που είναι ο πιο συνηθισμένος, διαχωρίζει τα άτομα ανάλογα το χρώμα του δέρματος και την φυλετική καταγωγή. Ο εθνικός διαφοροποιεί τους ανθρώπους με γνώμονα το μέρος που κατάγονται. Ο θρησκευτικός ρατσισμός που εστιάζει στα θρησκευτικά «πιστεύω», ο πολιτιστικός με κριτήριο το πολιτιστικό επίπεδο, ο κοινωνικο-οικονομικός που εστιάζει στην οικονομική κατάσταση, στο μορφωτικό επίπεδο, στο επάγγελμα και σε ότι αφορά την κοινωνική υπόσταση των ατόμων, και τέλος, ο πολιτικός ρατσισμός που διακρίνει το άτομο με βάση την πολιτική του ιδεολογία.

Ήταν 21 Μαρτίου 1960 στην πόλη Σάρπβιλ στη Νότια Αφρική όταν μια ομάδα μαύρων φοιτητών αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί για ίσα δικαιώματα, αφού επικρατούσαν οι νόμοι του Άπαρχαιντ από το 1948, δηλαδή μια πολιτική των λευκών, οι οποίοι μειοψηφούσαν σε αριθμό, και επέβαλλαν την διάκριση των ανθρωπίνων ομάδων μέσα στο κράτος χωρίζοντας τους σε λευκούς, μαύρους και έγχρωμους (Μιγάδες). Η αστυνομία πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά της διαδήλωσης με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άτομα και να τραυματιστούν 180, ανάμεσα τους και παιδιά.

Έξι χρόνια μετά, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε την 21η Μαρτίου ως παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων σε ανάμνηση του συμβάντος και σαν υπενθύμιση για τα θύματα του ρατσισμού. Το 1990 το καθεστώς του Άπαρχαιντ καταρρέει και στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής εκλέγεται ο Νέλσων Μαντέλα.

Ο φόβος της διαφορετικότητας, η άγνοια, οι συνθήκες ζωής οδηγούν στη γέννηση του ρατσισμού ο οποίος με τη σειρά του γεννάει το φόβο στους ανθρώπους και δημιουργεί μια κοινωνία που δυσκολεύεται να συνεργαστεί αρμονικά. Ο πολιτισμός και η παιδεία του λαού είναι τα όπλα που πρέπει να προβάλλουμε στον πόλεμο κατά του ρατσισμού. Σύμφωνα με το άρθρο 1 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης».