GR4YOU

        Σαν Ιθάκη

 


Φάνηκε επιτέλους το νησί από μακριά,
θολωτή εκκλησία που γυαλίζει την πίστη,
ήπιαμε την θάλασσα να εξασφαλίσουμε την ακτή,
παλεύοντας παράδοξα με τα κύμματα,
κόντρα στη λησμονιά,
με λίγες λέξεις κι ένα όραμα,
ζωντανοί και πνιγμένοι,
τυλιγμένοι στα φύκια και τις θύελλες του ωκεανού,
ακούμε το παρελθόν να βοά ξεσπάζοντας
άγρια νερά, θεόρατα, απο τους βυθούς
των θυμωμένων δράκων την κατοικία,
πάνω στο δρόμο το θαλασσινό,
στο μέλλον που διαλέξαμε να πάμε
μόνο μια λάμψη η πυξίδα
που χαράζει τα κύμματα
όταν ξεσκεπάζετε ο ουρανός να φανεί
καθαρή και γενναία η ζώνη του αστερισμού μας
με τα επτά της άστρα να σμιλεύει το άγνωστο.

Πείσμα οι καιροί κι εύνοια
άνεμοι μετανάστες φτάνουν, περαστικοί,
σπρώχνουν τις σαστισμένες μέρες με τα κύμματα
σε άγνωστες ακτές,
με ξεραμένο τον ήλιο στις πληγές μας
κι ολονυχτίες θυμού κι εγκατάλειψης,
ανάμεσα στο πως και το γιατί
ξεσπά η καρδιά το κουράγιο της
μήπως κι ελευθερωθεί πιο δίκαια η ζωή.

Ρία Σπανού